Partiërs
        Hierdie naam kom slegs voor in [Hand 2:9 ] waar dit Jode aandui wat in Parthië gevestig is. Parthië self was die gebied wat langs die suidelike flank van die berge strek wat die groot Persiese woestyn van die woestyn van Kharesm skei. Dit het suid van Hyrkanië, oos van Medië en noord van Sagartië gelê. Die antieke Partiërs word 'n "Skitiese" ras genoem, en behoort waarskynlik aan die groot Turaniese familie. Na onderwerping aan die Perse en die Seleukiede, het hulle in 256 v.C. in opstand gekom en onder Arsakes daarin geslaag om hul onafhanklikheid te vestig. Parthië, in die gedagtes van die skrywer van die Handelinge, sou hierdie ryk aandui, wat van Indië tot die Tigris en van die Chorasmiese woestyn tot die kus van die Suidersee gestrek het; vandaar die prominente posisie van die naam Partiërs in die lys van diegene wat teenwoordig was met Pinkster. Parthië was 'n mag wat amper met Rome meegeding het --die enigste bestaande mag wat sy krag teen Rome probeer het en nie in die ontmoeting verslaan is nie. Die Parthiese heerskappy het byna vyf eeue geduur, wat in die derde eeu voor ons era begin het en in die derde eeu na ons era geëindig het. Die Partiërs het die Persiese taal gepraat.

Smith se Bybelwoordeboek