Die Koninklike Stoa (Hebreeus: הסטיו המלכותי, getranslitereer: Ha-stav ha-Malkhuti; ook bekend as die Koninklike Kolonnade, Koninklike Portiek, Koninklike Kloosters, Koninklike Basilika of Stoa Basileia) was 'n antieke basilika wat deur Herodes die Grote gebou is tydens sy opknapping van die Tempelberg aan die einde van die eerste eeu v.C. Waarskynlik Herodes se mees indrukwekkende sekulêre konstruksie, is die drie-gang struktuur deur Josefus beskryf as verdien om "beter genoem te word as enige ander onder die son." 'n Sentrum van openbare en kommersiële aktiwiteit, was die Koninklike Stoa waarskynlik die plek van Jesus se reiniging van die Tempel soos in die Nuwe Testament vertel. Die Koninklike Stoa het oor Jerusalem se residensiële en kommersiële kwartiere uitgekyk, en by sy suidwestelike hoek was die plek vanwaar 'n ramshoring geblaas is om die begin van heilige dae aan te kondig. Die Koninklike Stoa is deur die Romeinse leër vernietig tydens die plundering van Jerusalem in 70 n.C. Sy terrein is tans ontoeganklik vir argeoloë aangesien dit deur die Al-Aqsa-moskee beset word. Artefakte van die Stoa is egter beide uit opgrawings aan die voet van die platform en in sekondêre gebruik in latere konstruksies herwin. Hierdie bewyse het besonderhede bevestig wat in die verslae van die historikus Josefus gegee is, en het ook vergelyking van die Koninklike Stoa se versiering met dié wat in ander, tydgenootlike monumentale geboue gebruik is, moontlik gemaak.

Tempelberg-opgrawings

Die voormalige terrein van die Koninklike Stoa word nou deur die Al-Aqsa-moskee beset
Die terrein van die Koninklike Stoa word tans deur die Al-Aqsa-moskee, Islam se derde heiligste heiligdom, beset en is dus nie beskikbaar vir argeologiese verkenning nie. Tussen 1968 en 1978 het professor Benjamin Mazar van die Hebreeuse Universiteit van Jerusalem egter opgrawings aan die voet van die suidelike muur uitgevoer. Hierdie opgrawings het meer as 400 argitektoniese fragmente in die vernietigingspuin onder die terrein van die Stoa ontbloot, waarvan sommige in sekondêre gebruik in latere Bisantynse en Umayyad konstruksie opgeneem is. Ten spyte van hul fragmentariese aard, bied hierdie fragmente van die grootste en rykste Tweede-Tempel era versamelings wat ooit gevind is, 'n bewys van die prag wat deur Josefus beskryf is.

'n Foto wat die hoek van 'n hoë klipmuur met verskeie openinge aan die bokant wys, waaroor 'n minaret en 'n grys koepel uitstyg
Die Al-Aqsa-moskee bo die Tempelberg se suidelike Muur. Aan die linkerkant is die oorblyfsels van Robinson se Boog
Vonds sluit Korintiese kapitele, Doriese fries en modillion-kornisse in. Die motiewe wat op die fragmente gevind is, stem soms ooreen met patrone wat in ander Tweede-Tempel era openbare geboue in die streek ontbloot is, terwyl ander unieke argitektoniese kenmerke weerspieël. Hierdie sluit in blommotiewe, rosette, kabelpatrone soortgelyk aan vondste in die Hauran-streek van suidelike Sirië en akantusblare wat in Romeinse argitektuur voorkom.

Wikipedia