Annas

was hoëpriester in die jaar 7-14 n.C. In die jaar 25 n.C. is Kajafas, wat met die dogter van Annas getroud was ([Joh 18:13 ]), tot daardie amp verhef, en waarskynlik is Annas nou as president van die Sanhedrin aangestel, of as adjunk of medewerker van die hoëpriester, en is dus ook saam met Kajafas as hoëpriester genoem ([Luk 3:2 ]). Volgens die Mosaïese wet is die hoëpriesteramp lewenslank beklee ([Num 3:10 ]), en alhoewel Annas deur die Romeinse prokurator afgesit is, het die Jode hom moontlik steeds as wettiglik die hoëpriester beskou. Ons Here is eers voor Annas gebring, en na 'n kort ondervraging van hom ([Joh 1:18 -23]) is hy na Kajafas gestuur, waar sommige lede van die Sanhedrin vergader het, en die eerste verhoor van Jesus plaasgevind het ([Matt 26:57 -68]). Hierdie ondersoek van ons Here voor Annas is slegs deur Johannes opgeteken. Annas was president van die Sanhedrin voor wie Petrus en Johannes gebring is ([Hand 4:6 ]).

EBD

Kajafas

die Joodse hoëpriester (27-36 n.C.) aan die begin van ons Here se openbare bediening, in die regeringstyd van Tiberius ([Luk 3:2 ]), en ook ten tye van sy veroordeling en kruisiging ([Matt 26:3 ; 26:57; Joh 11:49 ; 18:13; 18:14]). Hy het hierdie amp gedurende die hele administrasie van Pilatus beklee. Sy vrou was die dogter van Annas, wat voorheen hoëpriester was, en waarskynlik die plaasvervanger of adjunk (Heb. sagan) van Kajafas. Hy was van die sekte van die Sadduseërs ([Hand 5:17 ]), en was 'n lid van die raad toe hy sy mening gegee het dat Jesus doodgemaak moet word "vir die volk, en dat die hele nasie nie vergaan nie" ([Joh 11:50 ]). In hierdie woorde het hy onbewustelik 'n profesie uitgespreek. "Soos Saul, was hy 'n profeet ten spyte van homself." Kajafas het geen mag gehad om die doodstraf op te lê nie, en daarom is Jesus na Pilatus, die Romeinse goewerneur, gestuur, sodat hy behoorlik die vonnis teen hom kon uitspreek ([Matt 27:2 ; Joh 18:28 ]). Op 'n later tydstip is sy vyandigheid teenoor die evangelie steeds duidelik ([Hand 4:6 ]). (Sien ANNAS)

EBD