Die Tel Dan-stele is 'n fragmentariese stele wat 'n Kanaänitiese inskripsie bevat wat dateer uit die 9de eeu v.C. Dit is noemenswaardig omdat dit moontlik die mees betekenisvolle en dalk die enigste ekstra-Bybelse argeologiese verwysing na die huis van Dawid is.

Die Tel Dan-stele is in 1993 in Tel-Dan ontdek deur Gila Cook, 'n lid van 'n argeologiese span onder leiding van Avraham Biran. Die stukke daarvan is gebruik om 'n antieke klipmuur te bou wat tot in moderne tye oorleef het. Die stele bevat verskeie reëls Aramees, wat nou verwant is aan Hebreeus en histories 'n algemene taal onder Jode was. Die oorlewende inskripsie beskryf dat 'n individu Jehoram van Israel, die seun van Agab en koning van die huis van Dawid, doodgemaak het. Hierdie geskrifte bevestig gedeeltes uit die Bybel, aangesien die Tweede Boek van die Konings noem dat Jehoram, ook Joram, die seun is van 'n Israelitiese koning, Agab, deur sy Fenisiese vrou, Isebel. Met 'n Bybelse perspektief toegepas op die inskripsie, is die waarskynlike kandidaat vir die oprigting van die stele Hasael, 'n Aramese koning (wie se taal dus Aramees sou wees) wat in die Tweede Boek van die Konings genoem word as die een wat die Land van Israel verower het, alhoewel hy nie in staat was om Jerusalem in te neem nie. Die stele is tans te sien in die Israel Museum, en staan bekend as KAI 310.

Wikipedia