Tempulli i Hatshepsut (Egjiptian: Ḏsr-ḏsrw që do të thotë "I Shenjti i të Shenjtëve") është një tempull mortor i ndërtuar gjatë mbretërimit të Faraonit Hatshepsut të Dinastisë së Tetëmbëdhjetë të Egjiptit. I vendosur përballë qytetit të Luksorit, konsiderohet të jetë një kryevepër e arkitekturës së lashtë. Tre tarracat e tij masive ngrihen mbi dyshemenë e shkretëtirës dhe në shkëmbinjtë e Deir el-Bahari. Funksionet e dyfishta të tempullit identifikohen nga boshtet e tij: në boshtin kryesor lindje-perëndim, tempulli shërbente për të pritur barkën e Amun-Re në kulmin e Festivalit të Bukur të Luginës, ndërsa në boshtin veri-jug përfaqësonte ciklin e jetës së faraonit nga kurorëzimi deri te rilindja. Në skajin e shkretëtirës, 1 km në lindje, i lidhur me një rrugë, ndodhet tempulli i luginës shoqëruese. Përtej lumit Nil, e gjithë struktura drejtohet drejt Pylonit të Tetë monumental, shtesa më e njohur e Hatshepsut në Tempullin e Karnakut.

Wikipedia