Sde Boker (Hebrew: שְׂדֵה בּוֹקֵר, lit. Herding Field) është një kibuc në shkretëtirën Negev të Izraelit jugor. Më së shumti njihet si vendi i pensionit të Kryeministrit të parë të Izraelit, David Ben-Gurion, dhe bie nën juridiksionin e Këshillit Rajonal Ramat HaNegev. Në vitin 2019 kishte një popullsi prej 479 banorësh. Një fermë e madhe bujqësore ose një fshat i vogël ekzistonte këtu në periudhën e hershme islame, nga fundi i shekullit të 7-të deri në fillim të shekullit të 9-të. Mbetjet e dhjetëra strukturave ekzistojnë, duke përfshirë një xhami pranë së cilës u gjetën qindra mbishkrime arabe. Kibuci modern u themelua më 15 maj 1952 nga ish-ushtarë, duke përfshirë Yehoshua Cohen i cili vrau të dërguarit e Kombeve të Bashkuara Folke Bernadotte dhe André Sérot në vitin 1948. Në vitin 1953 Kryeministri David Ben-Gurion dha dorëheqjen nga zyra dhe u zhvendos në kibuc. Edhe pse u kthye në politikë në vitin 1955, ai vazhdoi të jetonte në kibuc deri në vdekjen e tij në vitin 1973, kur u varros aty pranë në Midreshet Ben-Gurion së bashku me gruan e tij Paula Ben-Gurion. Ben-Gurion u zhvendos në kibuc i frymëzuar nga vizioni i tij për të kultivuar shkretëtirën Negev dhe për të ndërtuar qytetet përreth saj si Yeruham dhe Dimona. Ai besonte se përfundimisht Negevi do të ishte shtëpia e shumë hebrenjve që do të zhvendoseshin në Izrael, dhe ai ndjente se Sde Boker ishte një pionier dhe shembull për atë që duhet të pasojë. Shtëpia e tij më vonë u kthye në muze. Në shkrimet e tij zyrtare, Ben-Gurion shpesh meditoi mbi përpjekjet e tij për të rigjallëruar Negevin: Shkretëtira na ofron mundësinë më të mirë për të filluar përsëri. Ky është një element jetik i rilindjes sonë në Izrael. Sepse është në zotërimin e natyrës që njeriu mëson të kontrollojë veten. Në këtë kuptim, më praktik se mistik, unë e përcaktoj Shpëtimin tonë në këtë tokë. Izraeli duhet të vazhdojë të kultivojë kombësinë e tij dhe të përfaqësojë popullin hebre pa hequr dorë nga e kaluara e tij e lavdishme. Ai duhet ta fitojë këtë—që nuk është detyrë e vogël—një e drejtë që mund të fitohet vetëm në shkretëtirë. Kur pashë nga dritarja ime sot dhe pashë një pemë që qëndronte përpara meje, pamja më zgjoi një ndjenjë më të madhe të bukurisë dhe kënaqësisë personale sesa të gjitha pyjet që kam kaluar në Zvicër dhe Skandinavi. Sepse ne mbollëm çdo pemë në këtë vend dhe i ujitëm me ujin që siguruam me koston e përpjekjeve të shumta. Pse një nënë i do fëmijët e saj kaq shumë? Sepse ata janë krijimi i saj. Pse hebreu ndjen një afinitet me Izraelin? Sepse gjithçka këtu duhet ende të realizohet. Varet vetëm nga ai të marrë pjesë në këtë akt të privilegjuar të krijimit. Pemët në Sde Boker më flasin ndryshe nga pemët e mbjella diku tjetër. Jo vetëm sepse mora pjesë në mbjelljen dhe mirëmbajtjen e tyre, por edhe sepse ato janë një dhuratë e njeriut për natyrën dhe një dhuratë e hebrenjve për kompostin e kulturës së tyre. Wikipedia