Shko te Përmbajtja | Shko te Menuja Kryesore | Shko te Paneli i Kërkimit

Stela e Meshas

Përshkrim

Stela e Mesha, e njohur gjithashtu si Guri Moabit, është një stelë e datuar rreth vitit 840 p.e.s., që përmban një mbishkrimrëndësishëm kanaanitemërMbretit MeshaMoabit (një mbretëri e vendosurJordaninë moderne). Mesha tregon se si Kemoshi, perëndia e Moabit, ishte zemëruar me popullin e tij dhe i kishte lejuar atanënshtroheshin nga Mbretëria e Izraelit, por më në fund, Kemoshi u kthye dhe ndihmoi Meshënheqë zgjedhën e Izraelit dherikthejë tokat e Moabit. Mesha gjithashtu përshkruan shumë projekte ndërtimi. Është shkruarnjë variantalfabetit fenikas, i ngjashëm me shkrimin Paleo-Hebre

Guri u zbulua i paprekur nga Frederick Augustus Klein, një misionar anglikan, në vendin e lashtëDibonit (tani Dhiban, Jordani), në gusht 1868. Një "shtypje" (një përshtypje prej papier-mâché) ishte marrë nga një arab lokalemërCharles Simon Clermont-Ganneau, një arkeolog i vendosurkonsullatën francezeJerusalem. Vitin tjetër, stela u thyedisa fragmente nga fisi Bani Hamida, e parë si një akt sfide kundër autoriteteve osmanekishin ushtruar presion mbi beduinët përdorëzuar stelënmënyrë që t'i jepej Gjermanisë. Clermont-Ganneauvonë arritisiguronte fragmentet dhe t'i bashkonte falë përshtypjesbërë para shkatërrimitstelës

Stela e Mesha, mbishkrimi i parë madhor epigrafik kanaanit i gjeturrajonin e Palestinës, mbishkrimi më i gjatë i EpokësHekurit i gjetur ndonjëherërajon, përbën provën kryesore për gjuhën moabite dhe është një "gur themeli i epigrafisë semitike" dhe historisë. Stela, historia e së cilës është paralele, me disa dallime, me një episodLibrat e MbretërveBibël [2Mb 3:4 -28], ofron informacionpaçmuar mbi gjuhën moabite dhe marrëdhënien politike midis Moabit dhe Izraelitnjë momentshekullit të 9-të p.e.s. Është mbishkrimi më i gjerë i rikuperuar ndonjëherë që i referohet mbretërisëIzraelit ("Shtëpia e Omrit"); përmban referencën më të hershmesigurt jashtëbiblike për perëndinë izraelit Jahve. Është gjithashtu një nga katër mbishkrimet bashkëkohorenjohurapërmbajnë emrin e Izraelit, të tjerat janë Stela e Merneptahut, Stela e Tel Danit dhe një nga Monolitët e Kurkhut. Autenticiteti i saj është kontestuar gjatë viteve, dhe disa minimalistë biblikë sugjerojnë se teksti nuk ishte historik, por një alegori biblike. Vetë stela konsiderohet si e vërtetë dhe historike nga shumica dërrmuese e arkeologëve biblikë sot.

Stela ka qenë pjesë e koleksionitMuzeutLuvritParis, Francë, që nga viti 1873. Jordania ka kërkuar kthimin e sajvendin e origjinësnga viti 2014.

Wikipedia

fotografit

video

Moabite Stone (Mesha Stele)

Hartë

informacion nga fjalori

Mesha

middle district, Vulgate, Messa.

(1.) A plain in that part of the boundaries of Arabia inhabited by the descendants of Joktan (Gen 10:30).

(2.) Heb. meysh'a, "deliverance," the eldest son of Caleb (1Chr 2:42), and brother of Jerahmeel.

(3.) Heb. id, a king of Moab, the son of Chemosh-Gad, a man of great wealth in flocks and herds (2Kings 3:4). After the death of Ahab at Ramoth-Gilead, Mesha shook off the yoke of Israel; but on the ascension of Jehoram to the throne of Israel, that king sought the help of Jehoshaphat in an attempt to reduce the Moabites again to their former condition. The united armies of the two kings came unexpectedly on the army of the Moabites, and gained over them an easy victory. The whole land was devastated by the conquering armies, and Mesha sought refuge in his last stronghold, Kir-harasheth (q.v.). Reduced to despair, he ascended the wall of the city, and there, in the sight of the allied armies, offered his first-born son a sacrifice to Chemosh, the fire-god of the Moabites. This fearful spectacle filled the beholders with horror, and they retired from before the besieged city, and recrossed the Jordan laden with spoil (2Kings 3:25-27).

The exploits of Mesha are recorded in the Phoenician inscription on a block of black basalt found at Dibon, in Moab, usually called the "Moabite stone" (q.v.).

EBD - Easton's Bible Dictionary