Rruga e Mbretit (Derech HaMelech) përmendet në Librin e Numrave [Num 20:17 ; Num 21:22 ], ku tregohet se izraelitët, gjatë udhëtimit të tyre të Eksodit, kishin nevojë të përdornin rrugën. Ata kishin dalë nga Kadeshi dhe kërkuan të drejtën e kalimit nga Mbreti i Edomit, por iu refuzua kalimi. Ai u betua se do t'i sulmonte nëse e përdornin rrugën. Ata madje ofruan të paguanin për çdo ujë që bagëtia e tyre do të pinte. Prapëseprapë, Mbreti i Edomit ua refuzoi kalimin dhe përparoi kundër tyre me një forcë të madhe dhe të armatosur rëndë. Pasi bënë një devijim dhe arritën në zonën e Transjordanisë midis Lumit Arnon dhe Lumit Jabbok, ata i bënë të njëjtën kërkesë Mbretit Amorit Sihon, dhe për herë të dytë në të njëjtën rrugë iu refuzua kalimi dhe Mbreti Sihon i sulmoi në betejën e Jahazit, ku ata fituan atë betejë "me tehun e shpatës". Si rezultat, ata fituan kontrollin në atë tokë dhe në veri të saj. Fiset e Manaseut (gjysma lindore), Gadit dhe Rubenit më pas u vendosën në ato territore. Shumë nga luftërat e izraelitëve kundër mbretërive të lartësive trans-jordaniane gjatë periudhës së Mbretërisë së Izraelit (dhe mbretërisë së saj motër, Mbretërisë së Judës) ndoshta u luftuan, të paktën pjesërisht, për kontrollin e Rrugës.

Përmes kësaj rruge një koalicion i katër mbretërve hyri në tokë [Zan 14:1 etj.]. Rruga më vonë u shtrua nga romakët. Sot ajo është rishtruar nga qeveria zoroastriane.