Kipro
Priskribo
[Kipro], insulo en la Mediteranea maro, preskaŭ rektangula kun longa mallarĝa duoninsulo en la nordoriento; ĝi kovras areon de 9601 km²; ĝi estas trapasita de du montarmasivoj, norda kaj suda, kaj la valo inter ili estas trapasita de la rivero Pidias en orienta direkto. Tie estis kelkaj komercaj havenoj. La plej malnovaj konataj loĝantoj estis la *Kitimidoj, parencoj de la praloĝantoj de Grekio [Gn 10:4]. La ĉefurbo tiam estis Kition. Estas interese, ke ceramikaĵoj el Kipro troviĝas en Jerusalemo jam en la frua bronzepoko, kaj ke kipraj armiloj estis laŭdataj jam de Homero. La kiraso de Goliato [1Sam 17:5 ] tre similas al la kiraso de grekaj pezaj infanterianoj, importitaj el Kipro.
1 en la ekipaĵo de la templo de Salomono ni povas vidi kipran influon. Antaŭ Kristo, la insulo estis posedata sinsekve de la Hititoj, Fenicianoj, Grekoj, Asirianoj, Egiptoj kaj Persoj, kiuj aŭ minadis kupron aŭ eksportis lignon. En 58 a.K., la insulo fariĝis romia provinco. La prokonsulo loĝis en Pafoso. La kuprominejoj estis luataj dum iom da tempo de Herodo la Granda. En tempoj de prospero, Kipro havis ĝis 1,000,000 loĝantojn, inter ili en pli postaj tempoj ankaŭ sufiĉe da Judoj. La arbaroj estis iom post iom forhakitaj, tiel ke nun pli ol duono de la insulo estas seka dezerto. La komencoj de kristanismo aperas ĉi tie jam antaŭ la apostolo Paŭlo [Ago 11:20 ]. La amikoj de Stefano, kiuj estis forpelitaj, rifuĝis ĉi tien. La kunulo de Paŭlo, *Barnabas, devenis de G. [Ago 4:36 ]. Ankaŭ Mnason, menciita en [Ago 21:16 ], devenis de ĉi tie. Kipro estis la unua haltejo de la apostolo Paŭlo en lia unua misia vojaĝo, kiun li faris kune kun Barnabas [Ago 4:36 ; Ago 13:4 ; Ago 15:39 ].
Kitim, Kitidoj, Citim
la idoj de Javan [grekaj Ionoj, Jonianoj], kiuj loĝis en Kipro kaj aliaj insuloj de la Mediteranea maro [Gn 10:4; 1Kron 1:7 ; Jes 23:1 ,12; Jer 2:10 ]. Laŭ [Jeĥ 27:6 ], Citim [Kition, Larnaka] estis la unua komerca urbo en la Mediteranea maro [en Kipro], uzata de la Fenicianoj. [Dan 11:30 ] iuj fakuloj - sed ne certe - rilatigas al la Romianoj; en [Nom 24:24 ] multaj interpretistoj opinias, ke temas pri la Makedonoj.
Biblia vortaro de Adolf Novotný
ligiloj
bildoj
Mapo
informoj el vortaro
Chittim
or Kittim, a plural form (Gen 10:4 ), the name of a branch of the descendants of Javan, the "son" of Japheth. Balaam foretold (Num 24:24) "that ships shall come from the coast of Chittim, and afflict Eber." Daniel prophesied (Dan 11:30 ) that the ships of Chittim would come against the king of the north. It probably denotes Cyprus, whose ancient capital was called Kition by the Greeks.
The references elsewhere made to Chittim (Isa 23:1; 23:12; Jer 2:10 ; Ezek 27:6) are to be explained on the ground that while the name originally designated the Phoenicians only, it came latterly to be used of all the islands and various settlements on the sea-coasts which they had occupied, and then of the people who succeeded them when the Phoenician power decayed. Hence it designates generally the islands and coasts of the Mediterranean and the races that inhabit them.
EBD - Easton's Bible Dictionary