La Mesha Stelo, ankaŭ konata kiel la Moabita Ŝtono, estas stelo datita ĉirkaŭ 840 a.K., enhavanta gravan kanaanan surskribon en la nomo de Reĝo Mesha de Moab (reĝlando situanta en moderna Jordanio). Mesha rakontas kiel Kemoŝo, la dio de Moab, estis kolera kontraŭ sia popolo kaj permesis ilin esti subigitaj al la Reĝlando de Izrael, sed fine, Kemoŝo revenis kaj helpis Mesha forĵeti la jugon de Izrael kaj restarigi la landojn de Moab. Mesha ankaŭ priskribas siajn multajn konstruajn projektojn. Ĝi estas skribita en variaĵo de la fenica alfabeto, proksime rilata al la malnova hebrea skribo. 

La ŝtono estis malkovrita netuŝita de Frederick Augustus Klein, anglikana misiisto, ĉe la loko de antikva Dibon (nun Dhiban, Jordanio), en aŭgusto 1868. "Premo" (papie-maŝe impreso) estis akirita de loka arabo nome de Charles Simon Clermont-Ganneau, arkeologo bazita en la franca konsulejo en Jerusalemo. La sekvan jaron, la stelo estis frakasita en plurajn fragmentojn de la tribo Bani Hamida, vidite kiel ago de defio kontraŭ la Otomanaj aŭtoritatoj, kiuj premis la beduenojn transdoni la stelon por ke ĝi povu esti donita al Germanio. Clermont-Ganneau poste sukcesis akiri la fragmentojn kaj kunmeti ilin danke al la impreso farita antaŭ la detruo de la stelo. 

La Mesha Stelo, la unua grava epigrafika kanaana surskribo trovita en la regiono de Palestino, la plej longa Fera Epoka surskribo iam trovita en la regiono, konsistigas la ĉefan pruvon por la moabita lingvo, kaj estas "angulŝtono de semida epigrafio" kaj historio.  La stelo, kies rakonto paralelas, kun iuj diferencoj, epizodon en la Biblio en la Libroj de Reĝoj [2Reĝ 3:4 -28], provizas nepageblajn informojn pri la moabita lingvo kaj la politika rilato inter Moab kaj Izrael en unu momento en la 9-a jarcento a.K.  Ĝi estas la plej ampleksa surskribo iam retrovita kiu rilatas al la reĝlando de Izrael (la "Domo de Omri"); ĝi portas la plej fruan certan eksterbiblia referencon al la Izraela dio Jahveo. Ĝi estas ankaŭ unu el kvar konataj samtempaj surskriboj enhavantaj la nomon de Izrael, la aliaj estas la Merneptah Stelo, la Tel Dan Stelo, kaj unu el la Kurkh Monolitoj. Ĝia aŭtenteco estis pridubita tra la jaroj, kaj kelkaj bibliaj minimalistoj sugestas ke la teksto ne estis historia, sed biblia alegorio. La stelo mem estas rigardata kiel aŭtenta kaj historia de la granda plimulto de bibliaj arkeologoj hodiaŭ.

La stelo estas parto de la kolekto de la Luvro Muzeo en Parizo, Francio, ekde 1873. Jordanio postulas ĝian revenon al ĝia origina loko ekde 2014.

Vikipedio