لبنان
توضیحات
[= سفید]، رشتهکوههای بزرگی که از رودخانه لیتانی [یا لیتا] نزدیک صور به سمت شمال تا رودخانه الکبیر [در دوران باستان الئوترس] به طول ۱۷۰ کیلومتر امتداد دارد. مهمترین دشتهای متعدد در قله لبنان، به اصطلاح «سدرهای لبنانی» بودند، یعنی منطقهای سدر، که حدود ۱۰۰ متر مربع را در ارتفاع حدود ۳۰۰۰ متر اشغال میکرد. جنگل سدر که در معرض نابودی کامل بود [در سال ۱۵۷۳ تنها ۲۴ درخت در آن وجود داشت، در سال ۱۸۱۰ تعداد آن به ۳۷۵ و در سال ۱۸۸۴ به ۳۹۷ رسید]، امروزه فقط در دامنهای به سمت غرب در ارتفاع ۲۰۰۰ متر قرار دارد. این منطقه با دیواری بلند محصور شده است تا از قطع غیرمجاز درختان محافظت شود. لبنان عمدتاً از سنگ آهک تشکیل شده است. در ارتفاعات، آب باران که در ماههای گرم از برف دائمی لبنان جاری میشود، جمعآوری میشود [ار ۱۸:۱۴]. اما در لبنان یخچالهای طبیعی وجود ندارد. رودخانههای بیشماری درههای لبنانی را آبیاری کرده و آنها را برای تولید گیاهان غنی آماده میکنند [نش ۴:۱۵؛ اش ۳۵:۲؛ ۶۰:۱۳]. در دامنه غربی لبنان مرکزی، توت، زیتون، انجیر، گردو، بادام، هلو و زردآلو به خوبی رشد میکنند. حتی انار نیز در اینجا میرسد. در ارتفاع ۱۰۰۰-۱۵۰۰ متر، انگور و تنباکو کشت میشود. بر اساس نش ۴:۱۱ و هو ۱۴:۷، لبنان بوی خاصی میدهد که احتمالاً از بوتهها و گلهای معطر است که به وفور زمین را میپوشانند. از جنگلهایی که نویسندگان عهد قدیم درباره آنها سرودهاند [۲پاد ۱۹:۲۳؛ مز ۷۲:۱۶؛ اش ۲:۱۳؛ ۱۰:۳۴؛ ۴۰:۱۶؛ ۶۰:۱۳؛ حز ۱۷:۳؛ ۳۱:۱۵ن؛ زک ۱۱:۱]، تقریباً هیچ اثری باقی نمانده است. اما در دوران باستان، چوب لبنان نه تنها برای ساخت معابد و کاخها، بلکه برای ساخت دکلهای کشتی نیز استفاده میشد [عز ۳:۷؛ حز ۲۷:۵]. به جای جنگلها، چراگاههای غنی جایگزین شدهاند که به گلههای متعدد گوسفند و بز خدمت میکنند. از حیوانات وحشی، خرسها، شغالها، کفتارها، خوکهای وحشی و غزالها در اینجا یافت میشوند [۲پاد ۱۴:۹؛ نش ۴:۸]. در غارها بقایای انسانها و گوزنها، بزهای کوهی، آهوها و شیرهای غاری یافت شده است. لبنان به دلیل دسترسیناپذیریاش، پناهگاه طبیعی بود.
گفته میشود که سلیمان - همانند سایر پادشاهان شرقی در زمانهای مختلف - چوب سدر را از لبنان برای ساخت معبد اورشلیم حمل کرده است [۱پاد ۵:۶]. اما به نظر میرسد که در اینجا نیز ساخت و سازهایی انجام داده است [۱پاد ۹:۱۹]، شاید حتی آهن استخراج کرده است.
به موازات لبنان، از کوه حرمون، رشتهکوهی به نام آنتیلبنان جریان دارد که توسط دره بکا از لبنان جدا شده است، عرض آن ۸-۱۴ کیلومتر است. این دره به سمت جنوب نهر اللیتانی و به سمت شمال نهر اورونتس جریان دارد. طول دره ۱۲۰ کیلومتر است. بخش مرکزی آن بسیار حاصلخیز است.
لبنان مرز شمال غربی سرزمین موعود را تشکیل میداد [تث ۱:۷؛ ۱۱:۲۴؛ یوش ۱:۴؛ ۱۱:۱۷؛ ۱۲:۷؛ ۱۳:۵].
فرهنگ لغت کتاب مقدس آدولف نووتنی
پیوندها
Street View
نقشه
اطلاعات از فرهنگ لغت
Lebanon
white, "the white mountain of Syria," is the loftiest and most celebrated mountain range in Syria. It is a branch running southward from the Caucasus, and at its lower end forking into two parallel ranges, the eastern or Anti-Lebanon, and the western or Lebanon proper. They enclose a long valley (Josh 11:17) of from 5 to 8 miles in width, called by Roman writers Coele-Syria, now called el-Buka'a, "the valley," a prolongation of the valley of the Jordan.
Lebanon proper, Jebel es-Sharki, commences at its southern extremity in the gorge of the Leontes, the ancient Litany, and extends north-east, parallel to the Mediterranean coast, as far as the river Eleutherus, at the plain of Emesa, "the entering of Hamath" (Num 34:8; 1Kings 8:65), in all about 90 geographical miles in extent. The average height of this range is from 6,000 to 8,000 feet; the peak of Jebel Mukhmel is about 10,200 feet, and the Sannin about 9,000. The highest peaks are covered with perpetual snow and ice. In the recesses of the range wild beasts as of old still abound (2Kings 14:9; Cant 4:8). The scenes of the Lebanon are remarkable for their grandeur and beauty, and supplied the sacred writers with many expressive similes (Ps 29:5; 29:6; 72:16; 104:16-18; Cant 4:15; Isa 2:13; 35:2; 60:13; Hos 14:5). It is famous for its cedars (Cant 5:15), its wines (Hos 14:7), and its cool waters (Jer 18:14). The ancient inhabitants were Giblites and Hivites (Josh 13:5; Judg 3:3). It was part of the Phoenician kingdom (1Kings 5:2-6).
The eastern range, or Anti-Lebanon, or "Lebanon towards the sunrising," runs nearly parallel with the western from the plain of Emesa till it connects with the hills of Galilee in the south. The height of this range is about 5,000 feet. Its highest peak is Hermon (q.v.), from which a number of lesser ranges radiate.
Lebanon is first mentioned in the description of the boundary of Palestine (Deut 1:7; 11:24). It was assigned to Israel, but was never conquered (Josh 13:2-6; Judg 3:1-3).
The Lebanon range is now inhabited by a population of about 300,000 Christians, Maronites, and Druses, and is ruled by a Christian governor. The Anti-Lebanon is inhabited by Mohammedans, and is under a Turkish ruler.
EBD - Easton's Bible Dictionary