برو به محتوا | برو به منوی اصلی | به پنل جستجو بروید

کوه صهیون

توضیحات

صهیون
آفتابی؛ ارتفاع، یکی از بلندیهایی که اورشلیم بر روی آن ساخته شده بود. این مکان به جز از سمت شمال، از همه طرف با درههای عمیق احاطه شده بود، دره تیروپئون [یوشع 15:63 ; 2 سموئیل 5:7] آن را از موریا [یوشع 15:63 ; 2 سموئیل 5:7] جدا می‌کرد، که از نظر ارتفاع 105 فوت بالاتر از آن است. این تپه جنوب شرقی اورشلیم بود.

وقتی داوود آن را از یبوسیان گرفت [یوشع 15:63 ; 2 سموئیل 5:7]، بر روی آن قلعه و کاخی ساخت و به "شهر داوود" تبدیل شد [1 پادشاهان 8:1; 2 پادشاهان 19:21, 31; 1 تواریخ 11:5]. در کتابهای بعدی عهد عتیق، این نام گاهی برای اشاره به اورشلیم به طور کلی و گاهی برای اسرائیل برگزیده خدا استفاده می‌شد [مزامیر 87:2 ; 149:2; اشعیا 33:14 ; یوئیل 2:1] و گاهی اسرائیل برگزیده خدا [مزامیر 51:18 ; 87:5].

در عهد جدید (نگاه کنید به صهیون T0003448) گاهی برای اشاره به کلیسای خدا [عبرانیان 12:22 ] و گاهی به شهر آسمانی [مکاشفه 14:1 ] استفاده می‌شود

فرهنگ کتاب مقدس ایستون

Street View

نقشه

اطلاعات از فرهنگ لغت

Zion

sunny; height, one of the eminences on which Jerusalem was built. It was surrounded on all sides, except the north, by deep valleys, that of the Tyropoeon (q.v.) separating it from Moriah (q.v.), which it surpasses in height by 105 feet. It was the south-eastern hill of Jerusalem.

When David took it from the Jebusites (Josh 15:63; 2Sam 5:7) he built on it a citadel and a palace, and it became "the city of David" (1Kings 8:1; 2Kings 19:21; 19:31; 1Chr 11:5). In the later books of the Old Testament this name was sometimes used (Ps 87:2; 149:2; Isa 33:14; Joel 2:1) to denote Jerusalem in general, and sometimes God's chosen Israel (Ps 51:18; 87:5).

In the New Testament (See SION) it is used sometimes to denote the Church of God (Heb 12:22), and sometimes the heavenly city (Rev 14:1).

EBD - Easton's Bible Dictionary