در دشت‌های موآب، مقابل اریحا [عد 22:1 ; عد 26:63 ; یوش 13:32 ]، بنی‌اسرائیل آخرین اردوگاه خود را پیش از ورود به سرزمین کنعان داشتند. در آن زمان این سرزمین در اختیار اموریان بود [عد 21:22 ]. «موسی از دشت‌های موآب به کوه نبو، به قله فسجه، بالا رفت» و «در سرزمین موآب، طبق کلام خداوند، درگذشت» [تث 34:5 , 6]. «به‌راستی اگر هیچ چیز دیگری برای جلب توجه ما به سرزمین موآب نبود، این واقعیت که از قله فسجه، بلندترین نقطه آن، این پیامبر بزرگ با چشمی روشن به سرزمین موعود نگریست؛ که اینجا در نبو، بلندترین کوه آن، او مرگ تنهایی خود را تجربه کرد؛ که اینجا، در دره‌ای مقابل بیت‌فغور، او مقبره اسرارآمیز خود را یافت، برای ما کافی است تا این خاطره را در قلب‌های خود جاودانه کنیم.»