هنوم یک دره عمیق و باریک است که کوه صهیون را از آنچه "تپه مشورت بد" نامیده می‌شود جدا می‌کند. نام خود را از "یک قهرمان باستانی، پسر هنوم" گرفته است. اولین بار در [یوش 15:8 ] ذکر شده است. این مکان جایی بود که یهودیان بت‌پرست، فرزندان خود را زنده به مولوک و بعل می‌سوزاندند. بخشی خاص از این دره به نام طوفه، یا "کوره آتش"، جایی که کودکان سوزانده می‌شدند، شناخته می‌شد. پس از تبعید، برای نشان دادن انزجار خود از این مکان، یهودیان این دره را به محل دفع زباله‌های شهر تبدیل کردند که برای نابودی آن، آتش به طور مداوم در آنجا نگه داشته می‌شد.

یهودیان این دو ایده را با این دره مرتبط می‌کردند، (1) رنج قربانیانی که در آنجا قربانی شده بودند؛ و (2) آلودگی و فساد. بنابراین، در ذهن عامه مردم، به نمادی از محل اقامت شریران در آینده تبدیل شد. به معنای جهنم به عنوان محل شریران درآمد. "می‌توان با بی‌نهایت مثال نشان داد که یهودیان جهنم، یا محل محکومین را با این کلمه بیان می‌کردند. کلمه جهنم [اختصار یونانی هنوم] در زمان مسیح هرگز به معنای دیگری جز نشان دادن محل عذاب آینده استفاده نمی‌شد." در مورد این واقعیت هیچ سوالی وجود ندارد. در این معنا، این کلمه یازده بار در سخنان خداوند ما استفاده شده است ([مت 23:33 ]; [لو 12:5 ]; [مت 5:22 ] و غیره).

EBD