شوشن، یک سوسن، شوش یونانیان و رومیان، زمانی پایتخت عیلام بود. این شهر در ارتفاعات سوزیانا، در شرق دجله، حدود ۱۵۰ مایل به شمال سر خلیج فارس قرار داشت. این شهر امروزه شوش مدرن است که در شمال غربی شوشتر قرار دارد. زمانی شهری باشکوه بود و اکنون توده‌ای عظیم از خرابه‌ها است. در اینجا دانیال یکی از رؤیاهای خود را دید [دا 8]؛ و همچنین نحمیا [نح 1] زندگی عمومی خود را در اینجا آغاز کرد. بیشتر رویدادهای ثبت شده در کتاب استر در اینجا رخ داده است. کاوشگران مدرن بسیاری از آثار باستانی و نقشه کاخ باشکوه شوشن، یکی از اقامتگاه‌های شاه بزرگ، را همراه با نمونه‌های فراوانی از هنر باستانی که بیانات کتاب مقدس را در مورد آن شرح می‌دهد، روشن کرده‌اند [دا 8:2 ]. تالار بزرگ این کاخ [استر 1] "شامل چندین گروه باشکوه از ستون‌ها با جبهه‌ای به طول 343 فوت و 9 اینچ و عمقی به اندازه 244 فوت بود. این گروه‌ها به یک فالانژ مرکزی از سی و شش ستون (شش ردیف از شش ستون) تقسیم شده بودند که در غرب، شمال و شرق با تعداد مساوی در ردیف‌های دوتایی از شش ستون از هر طرف قرار داشتند و از آن‌ها 64 فوت و 2 اینچ فاصله داشتند." کتیبه‌های روی خرابه‌ها نشان می‌دهند که کاخ توسط داریوش تأسیس و توسط اردشیر تکمیل شده است.