اسکندریوم توسط حشمونیان در نزدیکی مرز با سامره برای اسکان یک پادگان نظامی و همچنین برای نگهبانی از زندانیان سیاسی ساخته شد. بعدها در زمان فتح یهودیه توسط پومپیوس بزرگ به عنوان قلعه‌ای از ارسطوبولوس دوم ذکر می‌شود: "...همان‌طور که او از پله و اسکیتوپولیس گذر کرد، به کورم رسید، که اولین ورودی به یهودیه است وقتی که از کشورهای میانی عبور می‌کند، جایی که به یک قلعه بسیار زیبا رسید که بر روی قله کوهی به نام اسکندریوم ساخته شده بود، جایی که ارسطوبولوس به آنجا گریخته بود." اسکندریون توسط هیرود بزرگ بازسازی شد، وظیفه‌ای که او به برادرش فِروراس واگذار کرد. هیرود به آن قلعه‌ای با ویژگی‌های کاخ بیابانی داد، مشابه آنهایی که در مسادا، هیرودیون و ماکائروس ساخته یا بازسازی کرده بود. هیرود از این قلعه به عنوان زندان برای مخالفان سیاسی‌اش استفاده می‌کرد و همسر دومش، مریم‌نه و مادرش، الکساندرا را در سال ۳۰ قبل از میلاد در آنجا نگه داشت. این مکان همچنین محل دفن الکساندر، پسر هیرود، و ارسطوبولوس، دو تن از پسرانش بود که هیرود در سباسته در سال ۷ قبل از میلاد اعدام کرده بود. اسکندریوم سرانجام توسط وسپاسیان یا تیتوس در طول شورش بزرگ تخریب شد.

ویکی‌پدیا