حنان

کاهن اعظم از سال ۷ تا ۱۴ میلادی بود. در سال ۲۵ میلادی قیافا، که با دختر حنان ازدواج کرده بود [یو 18:13 ]، به این منصب منصوب شد و احتمالاً حنان اکنون رئیس سنهدرین یا معاون یا همکار کاهن اعظم شد و بنابراین همراه با قیافا کاهن اعظم نامیده شد [لو 3:2 ]. بر اساس قانون موسی، کاهن اعظم برای زندگی منصوب می‌شد [عد 3:10 ]؛ و اگرچه حنان توسط فرماندار رومی برکنار شده بود، یهودیان ممکن است هنوز او را به عنوان کاهن اعظم قانونی تلقی کرده باشند. نخستین بار خداوند ما به نزد حنان آورده شد و پس از یک پرسش کوتاه از او [یو 1:18 -23] به نزد قیافا فرستاده شد، زمانی که برخی از اعضای سنهدرین گرد هم آمده بودند و نخستین محاکمه عیسی انجام شد [مت 26:57 -68]. این بازجویی از خداوند ما در برابر حنان تنها توسط یوحنا ثبت شده است. حنان رئیس سنهدرینی بود که پطرس و یوحنا به نزد آن آورده شدند [اع 4:6 ].

EBD

قیافا

کاهن اعظم یهودیان (از سال ۲۷ تا ۳۶ میلادی) در آغاز خدمت عمومی خداوند ما، در دوران حکومت تیبریوس [لو 3:2 ] و همچنین در زمان محکومیت و مصلوب شدن او [مت 26:3 ; 26:57; یو 11:49 ; 18:13; 18:14] بود. او این منصب را در طول تمام دوره مدیریت پیلاطس داشت. همسر او دختر حنان بود که پیشتر کاهن اعظم بود و احتمالاً وکیل یا معاون (عبری: سگان) قیافا بود. او از فرقه صدوقیان بود [اع 5:17 ] و عضو شورا بود زمانی که نظر خود را داد که عیسی باید برای مردم کشته شود تا "تمام ملت نابود نشود" [یو 11:50 ]. در این کلمات او به طور ناخودآگاه پیشگویی کرد. "مانند شائول، او در عین حال که خودش نمی‌خواست، نبی بود." قیافا قدرت اجرای حکم مرگ را نداشت و بنابراین عیسی به پیلاطس، فرماندار رومی، فرستاده شد تا او به درستی حکم علیه او را صادر کند [مت 27:2 ; یو 18:28 ]. در دوره‌ای بعد، دشمنی او با انجیل همچنان آشکار است [اع 4:6 ]. (نگاه کنید به حنان)

EBD