جاده شاهی (دَرِخ همِلِخ) در کتاب اعداد [عد 20:17 ; عد 21:22 ] ذکر شده است، جایی که روایت می‌شود بنی‌اسرائیل در سفر خروج خود نیاز به استفاده از این جاده داشتند. آنها از قادش حرکت کرده و از پادشاه ادوم درخواست عبور کردند، اما اجازه عبور به آنها داده نشد. او تهدید کرد که اگر از جاده استفاده کنند، به آنها حمله خواهد کرد. حتی پیشنهاد دادند که برای هر آبی که دام‌هایشان می‌نوشند، پول بپردازند. با این حال، پادشاه ادوم به آنها اجازه عبور نداد و با نیرویی بزرگ و مسلح به پیشروی علیه آنها پرداخت. پس از دور زدن و رسیدن به منطقه شرق اردن بین رود ارنون و رود جابوک، همان درخواست را از پادشاه اموری، سیحون کردند و برای بار دوم در همان جاده اجازه عبور به آنها داده نشد و پادشاه سیحون در یاهز با آنها درگیر شد، جایی که آنها در آن نبرد "با لبه شمشیر" پیروز شدند. در نتیجه، آنها کنترل آن سرزمین و شمال آن را به دست آوردند. قبایل منسی (نیمه شرقی)، جاد و روبین در نهایت در آن مناطق ساکن شدند. بسیاری از جنگ‌های بنی‌اسرائیل علیه پادشاهی‌های ارتفاعات شرق اردن در دوره پادشاهی اسرائیل (و پادشاهی خواهرش، پادشاهی یهودا) احتمالاً حداقل تا حدی بر سر کنترل این جاده بوده است.

از طریق این جاده، ائتلافی از چهار پادشاه وارد سرزمین شدند [پید 14:1 و غیره]. این جاده بعدها توسط رومیان سنگفرش شد. امروزه توسط دولت زرتشتی مجدداً سنگفرش شده است.