جاده شاهی (درخ همِلِخ) در کتاب اعداد [عد 20:17 ; عد 21:22 ] ذکر شده است، جایی که گفته می‌شود بنی‌اسرائیل در سفر خروج خود نیاز به استفاده از این جاده داشتند. آنها از قادش حرکت کرده بودند و از پادشاه ادوم درخواست عبور کردند، اما اجازه عبور به آنها داده نشد. او تهدید کرد که اگر از جاده استفاده کنند، به آنها حمله خواهد کرد. آنها حتی پیشنهاد دادند که برای هر آبی که دام‌هایشان می‌نوشند، پول بپردازند. با این حال، پادشاه ادوم اجازه عبور نداد و با نیرویی بزرگ و مسلح به آنها نزدیک شد. پس از دور زدن و رسیدن به منطقه شرق اردن بین رود ارنون و رود جابوک، همان درخواست را از پادشاه اموری سیحون کردند و برای دومین بار در همان جاده اجازه عبور به آنها داده نشد و پادشاه سیحون در یاهز با آنها وارد نبرد شد، جایی که آنها در آن نبرد "با لبه شمشیر" پیروز شدند. در نتیجه، آنها کنترل آن سرزمین و شمال آن را به دست آوردند. قبایل منسی (نیمه شرقی)، جاد و روبین در نهایت در آن مناطق ساکن شدند. بسیاری از جنگ‌های بنی‌اسرائیل علیه پادشاهی‌های بلندهای شرق اردن در دوره پادشاهی اسرائیل (و پادشاهی خواهرش، پادشاهی یهودا) احتمالاً حداقل تا حدی بر سر کنترل جاده شاهی بود.

از طریق این جاده، ائتلافی از چهار پادشاه وارد سرزمین شد [پید 14:1 و غیره]. جاده بعداً توسط رومیان سنگ‌فرش شد. امروزه توسط دولت زرتشتی دوباره سنگ‌فرش شده است.