Το Ταξίδι του Πέτρου
Χάρτης
πληροφορίες από το λεξικό
Πέτρος
αρχικά ονομαζόταν Σίμων (= Συμεών, δηλαδή "ακρόαση"), ένα πολύ κοινό εβραϊκό όνομα στην Καινή Διαθήκη. Ήταν γιος του Ιωνά [Μτ 16:17]. Η μητέρα του δεν αναφέρεται πουθενά στη Γραφή. Είχε έναν μικρότερο αδελφό που ονομαζόταν Ανδρέας, ο οποίος πρώτος τον έφερε στον Ιησού [Ιω 1:40-42]. Η γενέτειρά του ήταν η Βηθσαϊδά, στη δυτική ακτή της Θάλασσας της Γαλιλαίας, στην οποία ανήκε και ο Φίλιππος. Εκεί μεγάλωσε στις ακτές της Θάλασσας της Γαλιλαίας και εκπαιδεύτηκε στο επάγγελμα του ψαρά. Ο πατέρας του πιθανότατα πέθανε ενώ ήταν ακόμα νέος, και αυτός και ο αδελφός του μεγάλωσαν υπό την φροντίδα του Ζεβεδαίου και της γυναίκας του Σαλώμη [Μτ 27:56; Μκ 15:40; 16:1]. Εκεί οι τέσσερις νέοι, Σίμων, Ανδρέας, Ιάκωβος και Ιωάννης, πέρασαν την παιδική και νεανική τους ηλικία σε συνεχή συντροφιά. Ο Σίμων και ο αδελφός του απολάμβαναν αναμφίβολα όλα τα πλεονεκτήματα μιας θρησκευτικής εκπαίδευσης και διδάχθηκαν νωρίς τη γνωριμία με τις Γραφές και τις μεγάλες προφητείες σχετικά με την έλευση του Μεσσία. Ωστόσο, πιθανότατα δεν απολάμβαναν καμία ειδική εκπαίδευση στη μελέτη του νόμου υπό οποιονδήποτε ραβίνο. Όταν ο Πέτρος εμφανίστηκε ενώπιον του Συνεδρίου, φαινόταν σαν "αμόρφωτος άνθρωπος" [Πρξ 4:13].
"Ο Σίμων ήταν Γαλιλαίος, και ήταν αυτός ολοκληρωτικά... Οι Γαλιλαίοι είχαν έναν έντονο χαρακτήρα δικό τους. Είχαν φήμη για ανεξαρτησία και ενεργητικότητα που συχνά οδηγούσε σε ταραχές. Ήταν ταυτόχρονα πιο ειλικρινείς και πιο διαφανείς στη διάθεσή τους από τους αδελφούς τους στο νότο. Σε όλα αυτά τα σημεία, στην ωμότητα, την παρορμητικότητα, την πεισματικότητα και την απλότητα, ο Σίμων ήταν γνήσιος Γαλιλαίος. Μιλούσαν μια ιδιαίτερη διάλεκτο. Είχαν δυσκολία με τους γλωσσικούς ήχους και μερικούς άλλους, και η προφορά τους θεωρούνταν τραχιά στην Ιουδαία. Η Γαλιλαϊκή προφορά κόλλησε στον Σίμωνα σε όλη του την καριέρα. Τον πρόδωσε ως ακόλουθο του Χριστού όταν στεκόταν μέσα στην αίθουσα της κρίσης [Μκ 14:70]. Πρόδωσε τη δική του εθνικότητα και εκείνη των συντρόφων του την ημέρα της Πεντηκοστής [Πρξ 2:7]." Φαίνεται ότι ο Σίμων ήταν παντρεμένος πριν γίνει απόστολος. Αναφέρεται η μητέρα της γυναίκας του [Μτ 8:14; Μκ 1:30; Λκ 4:38]. Κατά πάσα πιθανότητα συνοδευόταν από τη γυναίκα του στα ιεραποστολικά του ταξίδια [1Κορ 9:5]; συγκρ. [1Πε 5:13].
Φαίνεται να είχε εγκατασταθεί στην Καπερναούμ όταν ο Χριστός άρχισε τη δημόσια διακονία του, και μπορεί να είχε φτάσει πέρα από την ηλικία των τριάντα. Το σπίτι του ήταν αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει τον αδελφό του Ανδρέα, τη μητέρα της γυναίκας του, και επίσης τον Χριστό, ο οποίος φαίνεται να έζησε μαζί του [Μκ 1:29; 1:36; 2:1], καθώς και τη δική του οικογένεια. Φαινόταν να είναι δύο ορόφων [Μκ 2:4].
Στη Βηθαβαρά [Β.Δ., (Ιω 1:28), "Βηθανία"], πέρα από τον Ιορδάνη, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε δώσει μαρτυρία για τον Ιησού ως το "Αρνίο του Θεού" [Ιω 1:29-36]. Ο Ανδρέας και ο Ιωάννης ακούγοντάς το, ακολούθησαν τον Ιησού και έμειναν μαζί του εκεί που ήταν. Πείστηκαν, από τα χαριτωμένα του λόγια και από την εξουσία με την οποία μιλούσε, ότι ήταν ο Μεσσίας [Λκ 4:22; Μτ 7:29]; και ο Ανδρέας πήγε και βρήκε τον Σίμωνα και τον έφερε στον Ιησού [Ιω 1:41].
Ο Ιησούς αναγνώρισε αμέσως τον Σίμωνα και δήλωσε ότι στο εξής θα ονομαζόταν Κηφάς, ένα αραμαϊκό όνομα που αντιστοιχεί στο ελληνικό Πέτρος, που σημαίνει "μάζα βράχου αποσπασμένη από τον ζωντανό βράχο". Το αραμαϊκό όνομα δεν εμφανίζεται ξανά, αλλά το όνομα Πέτρος σταδιακά αντικαθιστά το παλιό όνομα Σίμων, αν και ο ίδιος ο Κύριος πάντα χρησιμοποιεί το όνομα Σίμων όταν τον απευθύνεται [Μτ 17:25; Μκ 14:37; Λκ 22:31], συγκρ. [Λκ 21:15-17]. Δεν μας λέγεται ποια εντύπωση έκανε η πρώτη συνάντηση με τον Ιησού στο μυαλό του Σίμωνα. Όταν τον συναντάμε ξανά είναι στη Θάλασσα της Γαλιλαίας [Μτ 4:18-22]. Εκεί οι τέσσερις (Σίμων και Ανδρέας, Ιάκωβος και Ιωάννης) είχαν μια ανεπιτυχή νύχτα ψαρέματος. Ο Ιησούς εμφανίστηκε ξαφνικά και μπαίνοντας στη βάρκα του Σίμωνα, του ζήτησε να ανοίξει και να ρίξει τα δίχτυα. Το έκανε και περιέκλεισε ένα πλήθος ψαριών. Αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα θαύμα που έγινε μπροστά στα μάτια του Σίμωνα. Ο τρομοκρατημένος μαθητής έπεσε στα πόδια του Ιησού, φωνάζοντας, "Απομακρύνσου από μένα· γιατί είμαι αμαρτωλός άνθρωπος, Κύριε" [Λκ 5:8]. Ο Ιησούς του απευθύνθηκε με τα καθησυχαστικά λόγια, "Μη φοβάσαι," και του ανακοίνωσε το έργο της ζωής του. Ο Σίμων ανταποκρίθηκε αμέσως στην κλήση να γίνει μαθητής, και μετά από αυτό τον βρίσκουμε σε συνεχή παρακολούθηση του Κυρίου μας.
Στη συνέχεια καλείται στο βαθμό της αποστολής και γίνεται "ψαράς ανθρώπων" [Μτ 4:19] στις ταραγμένες θάλασσες του κόσμου της ανθρώπινης ζωής [Μτ 10:2-4; Μκ 3:13-19; Λκ 6:13-16], και παίρνει όλο και πιο εξέχοντα ρόλο σε όλα τα κορυφαία γεγονότα της ζωής του Κυρίου μας. Είναι αυτός που εκφράζει αυτή τη σημαντική ομολογία πίστης στην Καπερναούμ [Ιω 6:66-69] και πάλι στην Καισάρεια του Φιλίππου [Μτ 16:13-20; Μκ 8:27-30; Λκ 9:18-20]. Αυτή η ομολογία στην Καισάρεια ήταν υψίστης σημασίας, και ο Κύριος μας ανταποκρίθηκε χρησιμοποιώντας αυτά τα αξέχαστα λόγια: "Εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σε αυτόν τον βράχο θα οικοδομήσω την εκκλησία μου."
"Από τότε και στο εξής" ο Ιησούς άρχισε να μιλάει για τα πάθη του. Για αυτό ο Πέτρος τον επιτίμησε. Αλλά ο Κύριός μας τον επιτίμησε σε αντάλλαγμα, μιλώντας του με αυστηρότερα λόγια από όσα χρησιμοποίησε ποτέ σε οποιονδήποτε άλλο από τους μαθητές του [Μτ 16:21-23; Μκ 8:31-33]. Στο τέλος της σύντομης παραμονής του στην Καισάρεια, ο Κύριος μας πήρε τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη μαζί του σε "ένα υψηλό βουνό χωριστά" και μεταμορφώθηκε μπροστά τους. Ο Πέτρος εκείνη την περίσταση, υπό την εντύπωση που προκάλεσε η σκηνή στο μυαλό του, αναφώνησε, "Κύριε, είναι καλό για εμάς να είμαστε εδώ: ας φτιάξουμε τρεις σκηνές" [Μτ 17:1-9].
Στην επιστροφή του στην Καπερναούμ, οι συλλέκτες του φόρου του ναού (ένα δίδραχμο, μισό ιερό σίκλο), που κάθε Ισραηλίτης είκοσι ετών και άνω έπρεπε να πληρώσει [Εξ 30:15 ], ήρθαν στον Πέτρο και του υπενθύμισαν ότι ο Ιησούς δεν το είχε πληρώσει [Μτ 17:24-27]. Ο Κύριος μας έδωσε οδηγίες στον Πέτρο να πάει και να πιάσει ένα ψάρι στη λίμνη και να πάρει από το στόμα του το ακριβές ποσό που χρειαζόταν για τον φόρο, δηλαδή, ένα στατήρα, ή δύο μισά σίκλα. "Αυτό πάρε," είπε ο Κύριος μας, "και δώσε το σε αυτούς για μένα και για σένα."
Καθώς το τέλος πλησίαζε, ο Κύριος μας έστειλε τον Πέτρο και τον Ιωάννη [Λκ 22:7-13] στην πόλη για να ετοιμάσουν έναν τόπο όπου θα έπρεπε να κρατήσει τη γιορτή με τους μαθητές του. Εκεί προειδοποιήθηκε για την φοβερή αμαρτία στην οποία έπεσε αργότερα [Λκ 22:31-34]. Συνόδευσε τον Κύριό μας από το δωμάτιο των επισκεπτών στον κήπο της Γεθσημανής [Λκ 22:39-46], τον οποίο αυτός και οι άλλοι δύο που ήταν μάρτυρες της μεταμόρφωσης επιτράπηκε να εισέλθουν με τον Κύριό μας, ενώ οι υπόλοιποι έμειναν έξω. Εδώ πέρασε μια παράξενη εμπειρία. Υπό μια ξαφνική ώθηση έκοψε το αυτί του Μάλχου [Λκ 22:47-51], ενός από τη συμμορία που είχε βγει να πάρει τον Ιησού. Στη συνέχεια ακολουθούν οι σκηνές της αίθουσας της κρίσης [Λκ 22:54-61] και η πικρή του θλίψη [Λκ 22:62].
Βρίσκεται στην παρέα του Ιωάννη νωρίς το πρωί της ανάστασης. Μπήκε με τόλμη στον άδειο τάφο [Ιω 20:1-10], και είδε τα "λινοτά υφάσματα να τοποθετούνται μόνα τους" [Λκ 24:9-12]. Σε αυτόν, τον πρώτο από τους αποστόλους, ο αναστημένος Κύριός μας αποκαλύφθηκε, απονέμοντάς του έτσι μια σημαντική τιμή και δείχνοντας πόσο πλήρως αποκαταστάθηκε στην εύνοιά του [Λκ 24:34; 1Κορ 15:5]. Στη συνέχεια διαβάζουμε για την μοναδική συνάντηση του Κυρίου μας με τον Πέτρο στις ακτές της Θάλασσας της Γαλιλαίας, όπου τον ρώτησε τρεις φορές, "Σίμων, γιε του Ιωνά, με αγαπάς;" [Ιω 21:1-19]. (Δες ΑΓΑΠΗ)
Μετά από αυτή τη σκηνή στη λίμνη, δεν ακούμε τίποτα για τον Πέτρο μέχρι να εμφανιστεί ξανά με τους άλλους στην ανάληψη [Πρξ 1:15-26]. Ήταν αυτός που πρότεινε να συμπληρωθεί το κενό που προκλήθηκε από την αποστασία του Ιούδα. Είναι εξέχων την ημέρα της Πεντηκοστής [Πρξ 2:14-40]. Τα γεγονότα εκείνης της ημέρας "ολοκλήρωσαν την αλλαγή στον ίδιο τον Πέτρο που η οδυνηρή πειθαρχία της πτώσης του και όλη η μακρά διαδικασία προηγούμενης εκπαίδευσης είχαν αργά προκαλέσει. Δεν είναι πλέον ο αναξιόπιστος, μεταβαλλόμενος, αυτοπεποίθητος άνθρωπος, πάντα ταλαντευόμενος μεταξύ παράτολμου θάρρους και αδύναμης δειλίας, αλλά ο σταθερός, αξιόπιστος οδηγός και διευθυντής της κοινότητας των πιστών, ο ατρόμητος κήρυκας του Χριστού στην Ιερουσαλήμ και στο εξωτερικό. Και τώρα που έχει γίνει πράγματι Κηφάς, ακούμε σχεδόν τίποτα για το όνομα Σίμων [μόνο στο (Πρξ 10:5; 10:32; 15:14)], και είναι γνωστός σε εμάς τελικά ως Πέτρος."
Μετά το θαύμα στην πύλη του ναού [Πρξ 3:1 κ.ε.] ξέσπασε διωγμός κατά των Χριστιανών, και ο Πέτρος ρίχτηκε στη φυλακή. Υπερασπίστηκε με τόλμη τον εαυτό του και τους συντρόφους του στο δικαστήριο του συμβουλίου [Πρξ 4:19; 4:20]. Μια νέα έκρηξη βίας κατά των Χριστιανών [Πρξ 5:17-21] οδήγησε σε φυλάκιση όλου του σώματος των αποστόλων· αλλά κατά τη διάρκεια της νύχτας απελευθερώθηκαν θαυματουργικά και βρέθηκαν το πρωί να διδάσκουν στον ναό. Δεύτερη φορά ο Πέτρος τους υπερασπίστηκε ενώπιον του συμβουλίου [Πρξ 5:29-32], που, "όταν κάλεσαν τους αποστόλους και τους έδειραν, τους άφησαν να φύγουν."
Ήρθε η ώρα για τον Πέτρο να φύγει από την Ιερουσαλήμ. Αφού εργάστηκε για κάποιο διάστημα στη Σαμάρεια, επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ και ανέφερε στην εκκλησία εκεί τα αποτελέσματα του έργου του [Πρξ 8:14-25]. Εδώ παρέμεινε για μια περίοδο, κατά την οποία συνάντησε τον Παύλο για πρώτη φορά από την μεταστροφή του [Πρξ 9:26-30; Γαλ 1:18 ]. Αφήνοντας ξανά την Ιερουσαλήμ, βγήκε σε μια ιεραποστολική αποστολή στη Λύδδα και την Ιόππη [Πρξ 9:32-43]. Στη συνέχεια καλείται να ανοίξει την πόρτα της Χριστιανικής εκκλησίας στους Εθνικούς με την αποδοχή του Κορνηλίου της Καισάρειας [Πρξ 10:1 κ.ε.].
Μετά από παραμονή για κάποιο διάστημα στην Καισάρεια, επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ [Πρξ 11:1-18], όπου υπερασπίστηκε τη συμπεριφορά του σχετικά με τους Εθνικούς. Στη συνέχεια ακούμε για την φυλάκισή του από τον Ηρώδη Αγρίππα [Πρξ 12:1-19]; αλλά τη νύχτα ένας άγγελος του Κυρίου άνοιξε τις πύλες της φυλακής και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι της Μαρίας.
Συμμετείχε στις διαβουλεύσεις του συμβουλίου στην Ιερουσαλήμ [Πρξ 15:1-31; Γαλ 2:1 -10] σχετικά με τη σχέση των Εθνικών με την εκκλησία. Αυτό το θέμα είχε ξυπνήσει νέο ενδιαφέρον στην Αντιόχεια και για την επίλυσή του παραπέμφθηκε στο συμβούλιο των αποστόλων και των πρεσβυτέρων στην Ιερουσαλήμ. Εδώ ο Παύλος και ο Πέτρος συναντήθηκαν ξανά.
Δεν έχουμε περαιτέρω αναφορά για τον Πέτρο στις Πράξεις των Αποστόλων. Φαίνεται να κατέβηκε στην Αντιόχεια μετά το συμβούλιο στην Ιερουσαλήμ και εκεί να υπήρξε ένοχος υποκρισίας, για την οποία επιπλήχθηκε αυστηρά από τον Παύλο [Γαλ 2:11 -16], ο οποίος "τον επέπληξε κατά πρόσωπο."
Μετά από αυτό φαίνεται να μετέφερε το ευαγγέλιο στην ανατολή και να εργάστηκε για λίγο στη Βαβυλώνα, στον Ευφράτη [1Πε 5:13]. Δεν υπάρχει ικανοποιητική απόδειξη ότι ήταν ποτέ στη Ρώμη. Πού ή πότε πέθανε δεν είναι σίγουρα γνωστό. Πιθανότατα πέθανε μεταξύ 64 και 67 μ.Χ.
αρχικά ονομαζόταν Σίμων (= Συμεών, δηλαδή "ακρόαση"), ένα πολύ κοινό εβραϊκό όνομα στην Καινή Διαθήκη. Ήταν γιος του Ιωνά [Μτ 16:17]. Η μητέρα του δεν αναφέρεται πουθενά στη Γραφή. Είχε έναν μικρότερο αδελφό που ονομαζόταν Ανδρέας, ο οποίος πρώτος τον έφερε στον Ιησού [Ιω 1:40-42]. Η γενέτειρά του ήταν η Βηθσαϊδά, στη δυτική ακτή της Θάλασσας της Γαλιλαίας, στην οποία ανήκε και ο Φίλιππος. Εκεί μεγάλωσε στις ακτές της Θάλασσας της Γαλιλαίας και εκπαιδεύτηκε στο επάγγελμα του ψαρά. Ο πατέρας του πιθανότατα πέθανε ενώ ήταν ακόμα νέος, και αυτός και ο αδελφός του μεγάλωσαν υπό την φροντίδα του Ζεβεδαίου και της γυναίκας του Σαλώμη [Μτ 27:56; Μκ 15:40; 16:1]. Εκεί οι τέσσερις νέοι, Σίμων, Ανδρέας, Ιάκωβος και Ιωάννης, πέρασαν την παιδική και νεανική τους ηλικία σε συνεχή συντροφιά. Ο Σίμων και ο αδελφός του απολάμβαναν αναμφίβολα όλα τα πλεονεκτήματα μιας θρησκευτικής εκπαίδευσης και διδάχθηκαν νωρίς τη γνωριμία με τις Γραφές και τις μεγάλες προφητείες σχετικά με την έλευση του Μεσσία. Ωστόσο, πιθανότατα δεν απολάμβαναν καμία ειδική εκπαίδευση στη μελέτη του νόμου υπό οποιονδήποτε ραβίνο. Όταν ο Πέτρος εμφανίστηκε ενώπιον του Συνεδρίου, φαινόταν σαν "αμόρφωτος άνθρωπος" [Πρξ 4:13].
"Ο Σίμων ήταν Γαλιλαίος, και ήταν αυτός ολοκληρωτικά... Οι Γαλιλαίοι είχαν έναν έντονο χαρακτήρα δικό τους. Είχαν φήμη για ανεξαρτησία και ενεργητικότητα που συχνά οδηγούσε σε ταραχές. Ήταν ταυτόχρονα πιο ειλικρινείς και πιο διαφανείς στη διάθεσή τους από τους αδελφούς τους στο νότο. Σε όλα αυτά τα σημεία, στην ωμότητα, την παρορμητικότητα, την πεισματικότητα και την απλότητα, ο Σίμων ήταν γνήσιος Γαλιλαίος. Μιλούσαν μια ιδιαίτερη διάλεκτο. Είχαν δυσκολία με τους γλωσσικούς ήχους και μερικούς άλλους, και η προφορά τους θεωρούνταν τραχιά στην Ιουδαία. Η Γαλιλαϊκή προφορά κόλλησε στον Σίμωνα σε όλη του την καριέρα. Τον πρόδωσε ως ακόλουθο του Χριστού όταν στεκόταν μέσα στην αίθουσα της κρίσης [Μκ 14:70]. Πρόδωσε τη δική του εθνικότητα και εκείνη των συντρόφων του την ημέρα της Πεντηκοστής [Πρξ 2:7]." Φαίνεται ότι ο Σίμων ήταν παντρεμένος πριν γίνει απόστολος. Αναφέρεται η μητέρα της γυναίκας του [Μτ 8:14; Μκ 1:30; Λκ 4:38]. Κατά πάσα πιθανότητα συνοδευόταν από τη γυναίκα του στα ιεραποστολικά του ταξίδια [1Κορ 9:5]; συγκρ. [1Πε 5:13].
Φαίνεται να είχε εγκατασταθεί στην Καπερναούμ όταν ο Χριστός άρχισε τη δημόσια διακονία του, και μπορεί να είχε φτάσει πέρα από την ηλικία των τριάντα. Το σπίτι του ήταν αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει τον αδελφό του Ανδρέα, τη μητέρα της γυναίκας του, και επίσης τον Χριστό, ο οποίος φαίνεται να έζησε μαζί του [Μκ 1:29; 1:36; 2:1], καθώς και τη δική του οικογένεια. Φαινόταν να είναι δύο ορόφων [Μκ 2:4].
Στη Βηθαβαρά [Β.Δ., (Ιω 1:28), "Βηθανία"], πέρα από τον Ιορδάνη, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε δώσει μαρτυρία για τον Ιησού ως το "Αρνίο του Θεού" [Ιω 1:29-36]. Ο Ανδρέας και ο Ιωάννης ακούγοντάς το, ακολούθησαν τον Ιησού και έμειναν μαζί του εκεί που ήταν. Πείστηκαν, από τα χαριτωμένα του λόγια και από την εξουσία με την οποία μιλούσε, ότι ήταν ο Μεσσίας [Λκ 4:22; Μτ 7:29]; και ο Ανδρέας πήγε και βρήκε τον Σίμωνα και τον έφερε στον Ιησού [Ιω 1:41].
Ο Ιησούς αναγνώρισε αμέσως τον Σίμωνα και δήλωσε ότι στο εξής θα ονομαζόταν Κηφάς, ένα αραμαϊκό όνομα που αντιστοιχεί στο ελληνικό Πέτρος, που σημαίνει "μάζα βράχου αποσπασμένη από τον ζωντανό βράχο". Το αραμαϊκό όνομα δεν εμφανίζεται ξανά, αλλά το όνομα Πέτρος σταδιακά αντικαθιστά το παλιό όνομα Σίμων, αν και ο ίδιος ο Κύριος πάντα χρησιμοποιεί το όνομα Σίμων όταν τον απευθύνεται [Μτ 17:25; Μκ 14:37; Λκ 22:31], συγκρ. [Λκ 21:15-17]. Δεν μας λέγεται ποια εντύπωση έκανε η πρώτη συνάντηση με τον Ιησού στο μυαλό του Σίμωνα. Όταν τον συναντάμε ξανά είναι στη Θάλασσα της Γαλιλαίας [Μτ 4:18-22]. Εκεί οι τέσσερις (Σίμων και Ανδρέας, Ιάκωβος και Ιωάννης) είχαν μια ανεπιτυχή νύχτα ψαρέματος. Ο Ιησούς εμφανίστηκε ξαφνικά και μπαίνοντας στη βάρκα του Σίμωνα, του ζήτησε να ανοίξει και να ρίξει τα δίχτυα. Το έκανε και περιέκλεισε ένα πλήθος ψαριών. Αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα θαύμα που έγινε μπροστά στα μάτια του Σίμωνα. Ο τρομοκρατημένος μαθητής έπεσε στα πόδια του Ιησού, φωνάζοντας, "Απομακρύνσου από μένα· γιατί είμαι αμαρτωλός άνθρωπος, Κύριε" [Λκ 5:8]. Ο Ιησούς του απευθύνθηκε με τα καθησυχαστικά λόγια, "Μη φοβάσαι," και του ανακοίνωσε το έργο της ζωής του. Ο Σίμων ανταποκρίθηκε αμέσως στην κλήση να γίνει μαθητής, και μετά από αυτό τον βρίσκουμε σε συνεχή παρακολούθηση του Κυρίου μας.
Στη συνέχεια καλείται στο βαθμό της αποστολής και γίνεται "ψαράς ανθρώπων" [Μτ 4:19] στις ταραγμένες θάλασσες του κόσμου της ανθρώπινης ζωής [Μτ 10:2-4; Μκ 3:13-19; Λκ 6:13-16], και παίρνει όλο και πιο εξέχοντα ρόλο σε όλα τα κορυφαία γεγονότα της ζωής του Κυρίου μας. Είναι αυτός που εκφράζει αυτή τη σημαντική ομολογία πίστης στην Καπερναούμ [Ιω 6:66-69] και πάλι στην Καισάρεια του Φιλίππου [Μτ 16:13-20; Μκ 8:27-30; Λκ 9:18-20]. Αυτή η ομολογία στην Καισάρεια ήταν υψίστης σημασίας, και ο Κύριος μας ανταποκρίθηκε χρησιμοποιώντας αυτά τα αξέχαστα λόγια: "Εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σε αυτόν τον βράχο θα οικοδομήσω την εκκλησία μου."
"Από τότε και στο εξής" ο Ιησούς άρχισε να μιλάει για τα πάθη του. Για αυτό ο Πέτρος τον επιτίμησε. Αλλά ο Κύριός μας τον επιτίμησε σε αντάλλαγμα, μιλώντας του με αυστηρότερα λόγια από όσα χρησιμοποίησε ποτέ σε οποιονδήποτε άλλο από τους μαθητές του [Μτ 16:21-23; Μκ 8:31-33]. Στο τέλος της σύντομης παραμονής του στην Καισάρεια, ο Κύριος μας πήρε τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη μαζί του σε "ένα υψηλό βουνό χωριστά" και μεταμορφώθηκε μπροστά τους. Ο Πέτρος εκείνη την περίσταση, υπό την εντύπωση που προκάλεσε η σκηνή στο μυαλό του, αναφώνησε, "Κύριε, είναι καλό για εμάς να είμαστε εδώ: ας φτιάξουμε τρεις σκηνές" [Μτ 17:1-9].
Στην επιστροφή του στην Καπερναούμ, οι συλλέκτες του φόρου του ναού (ένα δίδραχμο, μισό ιερό σίκλο), που κάθε Ισραηλίτης είκοσι ετών και άνω έπρεπε να πληρώσει [Εξ 30:15 ], ήρθαν στον Πέτρο και του υπενθύμισαν ότι ο Ιησούς δεν το είχε πληρώσει [Μτ 17:24-27]. Ο Κύριος μας έδωσε οδηγίες στον Πέτρο να πάει και να πιάσει ένα ψάρι στη λίμνη και να πάρει από το στόμα του το ακριβές ποσό που χρειαζόταν για τον φόρο, δηλαδή, ένα στατήρα, ή δύο μισά σίκλα. "Αυτό πάρε," είπε ο Κύριος μας, "και δώσε το σε αυτούς για μένα και για σένα."
Καθώς το τέλος πλησίαζε, ο Κύριος μας έστειλε τον Πέτρο και τον Ιωάννη [Λκ 22:7-13] στην πόλη για να ετοιμάσουν έναν τόπο όπου θα έπρεπε να κρατήσει τη γιορτή με τους μαθητές του. Εκεί προειδοποιήθηκε για την φοβερή αμαρτία στην οποία έπεσε αργότερα [Λκ 22:31-34]. Συνόδευσε τον Κύριό μας από το δωμάτιο των επισκεπτών στον κήπο της Γεθσημανής [Λκ 22:39-46], τον οποίο αυτός και οι άλλοι δύο που ήταν μάρτυρες της μεταμόρφωσης επιτράπηκε να εισέλθουν με τον Κύριό μας, ενώ οι υπόλοιποι έμειναν έξω. Εδώ πέρασε μια παράξενη εμπειρία. Υπό μια ξαφνική ώθηση έκοψε το αυτί του Μάλχου [Λκ 22:47-51], ενός από τη συμμορία που είχε βγει να πάρει τον Ιησού. Στη συνέχεια ακολουθούν οι σκηνές της αίθουσας της κρίσης [Λκ 22:54-61] και η πικρή του θλίψη [Λκ 22:62].
Βρίσκεται στην παρέα του Ιωάννη νωρίς το πρωί της ανάστασης. Μπήκε με τόλμη στον άδειο τάφο [Ιω 20:1-10], και είδε τα "λινοτά υφάσματα να τοποθετούνται μόνα τους" [Λκ 24:9-12]. Σε αυτόν, τον πρώτο από τους αποστόλους, ο αναστημένος Κύριός μας αποκαλύφθηκε, απονέμοντάς του έτσι μια σημαντική τιμή και δείχνοντας πόσο πλήρως αποκαταστάθηκε στην εύνοιά του [Λκ 24:34; 1Κορ 15:5]. Στη συνέχεια διαβάζουμε για την μοναδική συνάντηση του Κυρίου μας με τον Πέτρο στις ακτές της Θάλασσας της Γαλιλαίας, όπου τον ρώτησε τρεις φορές, "Σίμων, γιε του Ιωνά, με αγαπάς;" [Ιω 21:1-19]. (Δες ΑΓΑΠΗ)
Μετά από αυτή τη σκηνή στη λίμνη, δεν ακούμε τίποτα για τον Πέτρο μέχρι να εμφανιστεί ξανά με τους άλλους στην ανάληψη [Πρξ 1:15-26]. Ήταν αυτός που πρότεινε να συμπληρωθεί το κενό που προκλήθηκε από την αποστασία του Ιούδα. Είναι εξέχων την ημέρα της Πεντηκοστής [Πρξ 2:14-40]. Τα γεγονότα εκείνης της ημέρας "ολοκλήρωσαν την αλλαγή στον ίδιο τον Πέτρο που η οδυνηρή πειθαρχία της πτώσης του και όλη η μακρά διαδικασία προηγούμενης εκπαίδευσης είχαν αργά προκαλέσει. Δεν είναι πλέον ο αναξιόπιστος, μεταβαλλόμενος, αυτοπεποίθητος άνθρωπος, πάντα ταλαντευόμενος μεταξύ παράτολμου θάρρους και αδύναμης δειλίας, αλλά ο σταθερός, αξιόπιστος οδηγός και διευθυντής της κοινότητας των πιστών, ο ατρόμητος κήρυκας του Χριστού στην Ιερουσαλήμ και στο εξωτερικό. Και τώρα που έχει γίνει πράγματι Κηφάς, ακούμε σχεδόν τίποτα για το όνομα Σίμων [μόνο στο (Πρξ 10:5; 10:32; 15:14)], και είναι γνωστός σε εμάς τελικά ως Πέτρος."
Μετά το θαύμα στην πύλη του ναού [Πρξ 3:1 κ.ε.] ξέσπασε διωγμός κατά των Χριστιανών, και ο Πέτρος ρίχτηκε στη φυλακή. Υπερασπίστηκε με τόλμη τον εαυτό του και τους συντρόφους του στο δικαστήριο του συμβουλίου [Πρξ 4:19; 4:20]. Μια νέα έκρηξη βίας κατά των Χριστιανών [Πρξ 5:17-21] οδήγησε σε φυλάκιση όλου του σώματος των αποστόλων· αλλά κατά τη διάρκεια της νύχτας απελευθερώθηκαν θαυματουργικά και βρέθηκαν το πρωί να διδάσκουν στον ναό. Δεύτερη φορά ο Πέτρος τους υπερασπίστηκε ενώπιον του συμβουλίου [Πρξ 5:29-32], που, "όταν κάλεσαν τους αποστόλους και τους έδειραν, τους άφησαν να φύγουν."
Ήρθε η ώρα για τον Πέτρο να φύγει από την Ιερουσαλήμ. Αφού εργάστηκε για κάποιο διάστημα στη Σαμάρεια, επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ και ανέφερε στην εκκλησία εκεί τα αποτελέσματα του έργου του [Πρξ 8:14-25]. Εδώ παρέμεινε για μια περίοδο, κατά την οποία συνάντησε τον Παύλο για πρώτη φορά από την μεταστροφή του [Πρξ 9:26-30; Γαλ 1:18 ]. Αφήνοντας ξανά την Ιερουσαλήμ, βγήκε σε μια ιεραποστολική αποστολή στη Λύδδα και την Ιόππη [Πρξ 9:32-43]. Στη συνέχεια καλείται να ανοίξει την πόρτα της Χριστιανικής εκκλησίας στους Εθνικούς με την αποδοχή του Κορνηλίου της Καισάρειας [Πρξ 10:1 κ.ε.].
Μετά από παραμονή για κάποιο διάστημα στην Καισάρεια, επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ [Πρξ 11:1-18], όπου υπερασπίστηκε τη συμπεριφορά του σχετικά με τους Εθνικούς. Στη συνέχεια ακούμε για την φυλάκισή του από τον Ηρώδη Αγρίππα [Πρξ 12:1-19]; αλλά τη νύχτα ένας άγγελος του Κυρίου άνοιξε τις πύλες της φυλακής και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι της Μαρίας.
Συμμετείχε στις διαβουλεύσεις του συμβουλίου στην Ιερουσαλήμ [Πρξ 15:1-31; Γαλ 2:1 -10] σχετικά με τη σχέση των Εθνικών με την εκκλησία. Αυτό το θέμα είχε ξυπνήσει νέο ενδιαφέρον στην Αντιόχεια και για την επίλυσή του παραπέμφθηκε στο συμβούλιο των αποστόλων και των πρεσβυτέρων στην Ιερουσαλήμ. Εδώ ο Παύλος και ο Πέτρος συναντήθηκαν ξανά.
Δεν έχουμε περαιτέρω αναφορά για τον Πέτρο στις Πράξεις των Αποστόλων. Φαίνεται να κατέβηκε στην Αντιόχεια μετά το συμβούλιο στην Ιερουσαλήμ και εκεί να υπήρξε ένοχος υποκρισίας, για την οποία επιπλήχθηκε αυστηρά από τον Παύλο [Γαλ 2:11 -16], ο οποίος "τον επέπληξε κατά πρόσωπο."
Μετά από αυτό φαίνεται να μετέφερε το ευαγγέλιο στην ανατολή και να εργάστηκε για λίγο στη Βαβυλώνα, στον Ευφράτη [1Πε 5:13]. Δεν υπάρχει ικανοποιητική απόδειξη ότι ήταν ποτέ στη Ρώμη. Πού ή πότε πέθανε δεν είναι σίγουρα γνωστό. Πιθανότατα πέθανε μεταξύ 64 και 67 μ.Χ.
EBD - Easton's Bible Dictionary