Η Έβλα, η σημερινή Τελ Μαρντίχ στη Συρία, ήταν πόλη-κράτος κατά το δεύτερο μισό της 3ης χιλιετίας π.Χ.

Βρίσκεται περίπου 60 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της συριακής πόλης Χαλέπι.

Οι πρώτοι οικισμοί σε αυτή την περιοχή είναι γνωστοί από το τέλος της 4ης χιλιετίας π.Χ. Αυτό το κράτος έφτασε στη κύρια εξάπλωσή του σε δύο περιόδους, περίπου από το 2750 έως το 2200 π.Χ. και αργότερα από το 1800 έως το 1650 π.Χ.

Η πόλη πιθανώς λειτουργούσε ως μεσολαβητής στο εμπόριο μεταξύ Μεσοποταμίας, Λεβάντε και Ανατολίας. Εκτεταμένα αρχεία κειμένων γραμμένα σε σφηνοειδή γραφή σε μια δυτική σημιτική γλώσσα έχουν βρεθεί εδώ. Αυτό το αξιοσημείωτο σύμπλεγμα περίπου 17.000 σφηνοειδών πινακίδων ανακαλύφθηκε το 1975 από μια ιταλική αποστολή. Το πανθέον με τις κύριες θεότητες Ελ, Αστάρ και Αδάδ αντιστοιχεί επίσης στη δυτική σημιτική επιρροή.

Βικιπαίδεια