Ալեքսանդրիումը կառուցվել է Հասմոնեացիների կողմից Սամարիայի սահմանի մոտ՝ զինվորական կայազոր տեղավորելու, ինչպես նաև քաղաքական բանտարկյալներին հսկելու համար: Այն ավելի ուշ հիշատակվում է Պոմպեոս Մեծի Հրեաստանի նվաճման ժամանակ՝ որպես Արիստոբուլոս II-ի ամրոց. «...քանի որ նա անցնում էր Պելլայով և Սկյութոպոլիսով, նա հասավ Կորեմ, որը Հրեաստան մտնելու առաջին մուտքն է, երբ անցնում են միջերկրյա երկրներով, որտեղ նա հասավ ամենագեղեցիկ ամրոցին, որը կառուցված էր Ալեքսանդրիում կոչվող լեռան գագաթին, ուր փախել էր Արիստոբուլոսը»: Ալեքսանդրիոնը վերականգնվել է Հերովդես Մեծի կողմից, և այդ աշխատանքը նա հանձնարարել էր իր եղբորը՝ Ֆերորասին: Հերովդեսը նրան տվել է պալատական անապատային ամրոցի բնույթ, նման այն ամրոցներին, որոնք նա կառուցել կամ վերակառուցել է Մասադայում, Հերովդիոնում և Մաքերոնում: Հերովդեսը ամրոցը օգտագործել է որպես բանտ իր քաղաքական հակառակորդների համար՝ այնտեղ պահելով իր երկրորդ կնոջը՝ Մարիամնեին և նրա մորը՝ Ալեքսանդրային, մ.թ.ա. 30 թվականին: Այն նաև եղել է Հերովդեսի որդիներից՝ Ալեքսանդրի և Արիստոբուլոսի, թաղման վայրը, որոնց Հերովդեսը մահապատժի էր ենթարկել Սեբաստեում մ.թ.ա. 7 թվականին: Ալեքսանդրիումը վերջնականապես ավերվել է Վեսպասիանոսի կամ Տիտոսի կողմից Մեծ Ապստամբության ժամանակ:

Վիքիպեդիա