Հաննա

մեծ քահանայապետ էր Ք.հ. 7-14 թվականներին։ Ք.հ. 25 թվականին Կայիափան, ով ամուսնացել էր Հաննայի դստեր հետ [Հովհ 18:13], բարձրացվեց այդ պաշտոնին, և հավանաբար Հաննան այժմ նշանակվեց Սանհեդրինի նախագահ կամ մեծ քահանայի օգնական, և այդպիսով Կայիափայի հետ միասին կոչվում էր մեծ քահանայապետ [Ղուկ 3:2 ]։ Մովսիսական օրենքով մեծ քահանայությունը տրվում էր ողջ կյանքի համար [Թվ 3:10 ], և թեև Հաննան հեռացվել էր հռոմեական պրոկուրատորի կողմից, հրեաները կարող էին դեռևս նրան համարել օրինական մեծ քահանայապետ։ Մեր Տերը նախ բերվեց Հաննայի առջև, և կարճ հարցաքննությունից հետո [Հովհ 1:18-23] ուղարկվեց Կայիափայի մոտ, երբ Սանհեդրինի որոշ անդամներ հավաքվել էին, և Հիսուսի առաջին դատավարությունը տեղի ունեցավ [Մատթ 26:57 -68]։ Մեր Տիրոջ այս հարցաքննությունը Հաննայի առջև արձանագրված է միայն Հովհաննեսի կողմից։ Հաննան Սանհեդրինի նախագահն էր, որի առջև բերվեցին Պետրոսն ու Հովհաննեսը [Գործք 4:6]։

EBD

Կայիափա

հրեական մեծ քահանայապետը (Ք.հ. 27-36) մեր Տիրոջ հանրային ծառայության սկզբում, Տիբերիոսի թագավորության ժամանակ [Ղուկ 3:2 ], և նաև նրա դատապարտման և խաչելության ժամանակ [Մատթ 26:3 ; 26:57; Հովհ 11:49; 18:13; 18:14]։ Նա այս պաշտոնը զբաղեցրեց Պիղատոսի ամբողջ կառավարման ընթացքում։ Նրա կինը Հաննայի դուստրն էր, ով նախկինում եղել էր մեծ քահանայապետ, և հավանաբար Կայիափայի փոխանորդն էր։ Նա Սադուկեցիների խմբի անդամ էր [Գործք 5:17], և խորհրդի անդամ էր, երբ արտահայտեց իր կարծիքը, որ Հիսուսը պետք է մահապատժի ենթարկվի «ժողովրդի համար, և որ ողջ ժողովուրդը չկործանվի» [Հովհ 11:50]։ Այս խոսքերով նա անգիտակցաբար մարգարեություն արեց։ «Ինչպես Սավուղը, նա մարգարե էր՝ իր կամքին հակառակ»։ Կայիափան չուներ մահապատիժը կիրառելու իրավունք, ուստի Հիսուսը ուղարկվեց Պիղատոսին, հռոմեական կառավարիչին, որպեսզի նա պատշաճ կերպով դատավճիռը արտաբերի նրա դեմ [Մատթ 27:2 ; Հովհ 18:28]։ Հետագայում նրա թշնամությունը ավետարանի նկատմամբ դեռևս ակնհայտ է [Գործք 4:6]։ (Տես ՀԱՆՆԱ)

EBD