Babel
Beschrijving
BABEL, BABYLON (1)
ba'-bel, bab'-i-lon (Topografisch): Babylon was de Griekse naam van de stad geschreven in het spijkerschrift van de Babyloniërs, bab-ili, wat in het Semitisch "de poort van god" betekent. De Hebreeën noemden het land, evenals de stad, Babhel. Deze naam beschouwden zij als afkomstig van de wortel, balal, "verwarren" ([Gn 11:9 ]).
links
Street View
artefacten
Kaart
informatie uit woordenboek
Babel
de Griekse vorm van BABEL; Semitische vorm Babilu, wat betekent "De Poort van God." In de Assyrische tabletten betekent het "De stad van de verspreiding van de stammen." De monumentale lijst van zijn koningen gaat terug tot 2300 v.Chr. en omvat Khammurabi, of Amrafel (zie aldaar), de tijdgenoot van Abraham. Het stond aan de Eufraat, ongeveer 200 mijl boven de samenvloeiing met de Tigris, die door het midden stroomde en het in twee bijna gelijke delen verdeelde. De Elamieten vielen Chaldea binnen (d.w.z. Neder-Mesopotamië, of Sinear, en Opper-Mesopotamië, of Akkad, nu gecombineerd tot één) en hielden het onderworpen. Uiteindelijk bevrijdde Khammu-rabi het van het buitenlandse juk en stichtte het nieuwe rijk van Chaldea (zie aldaar), waarbij Babylon de hoofdstad van het verenigde koninkrijk werd. Deze stad groeide geleidelijk in omvang en grandeur, maar werd na verloop van tijd onderworpen aan Assyrië. Na de val van Ninevé (606 v.Chr.) wierp het het Assyrische juk af en werd het de hoofdstad van het groeiende Babylonische rijk. Onder Nebukadnezar werd het een van de meest schitterende steden van de oude wereld.
Na door verschillende wisselvalligheden te zijn gegaan, werd de stad bezet door Cyrus, "koning van Elam," 538 v.Chr., die een decreet uitvaardigde dat de Joden toestond naar hun eigen land terug te keren [Ezr 1:1 ]. Het hield toen op de hoofdstad van een rijk te zijn. Het werd keer op keer bezocht door vijandelijke legers, totdat alle inwoners uit hun huizen werden verdreven en de stad een complete woestenij werd, haar locatie zelfs vergeten door de mensheid.
Op de westelijke oever van de Eufraat, ongeveer 50 mijl ten zuiden van Bagdad, bevindt zich een reeks kunstmatige heuvels van enorme omvang. Dit zijn de ruïnes van deze ooit beroemde trotse stad. Deze ruïnes zijn voornamelijk:
(1) de grote heuvel genaamd Babil door de Arabieren. Dit was waarschijnlijk de beroemde Tempel van Belus, een piramide van ongeveer 480 voet hoog.
(2) De Kasr (d.w.z. "het paleis"). Dit was het grote paleis van Nebukadnezar. Het is bijna een vierkant, waarvan elke zijde ongeveer 700 voet lang is. Het kleine stadje Hillah, nabij de locatie van Babylon, is bijna volledig gebouwd van stenen afkomstig van deze enkele heuvel.
(3) Een hoge heuvel, op de top waarvan een modern graf staat genaamd Amran ibn-Ali. Dit is waarschijnlijk het oudste deel van de overblijfselen van de stad en vertegenwoordigt de ruïnes van de beroemde hangende tuinen, of misschien van een koninklijk paleis. De totale verwoesting van de stad die ooit "De glorie van koninkrijken" werd genoemd [Jes 13:19 ] werd voorspeld door de profeten [Jes 13:4 -22; Jer 25:12 ; Jer 50:2 ; Jer 50:3 ; Dan 2:31 -38].
Het Babylon vermeld in [1Pet 5:13 ] was niet Rome, zoals sommigen hebben gedacht, maar de letterlijke stad Babylon, die door veel Joden werd bewoond op het moment dat Petrus schreef.
In [Op 14:8 ; Op 16:19 ; Op 17:5 ] en [Op 18:2 ], wordt "Babylon" verondersteld Rome te betekenen, niet beschouwd als heidens, maar als de voortzetting van de oude macht in papale vorm. Rome, heidens en papal, wordt beschouwd als één macht. "Het letterlijke Babylon was de beginner en ondersteuner van tirannie en afgoderij... Deze stad en haar hele rijk werden ingenomen door de Perzen onder Cyrus; de Perzen werden onderworpen door de Macedoniërs, en de Macedoniërs door de Romeinen; zodat Rome de macht van het oude Babylon opvolgde. En het was haar methode om de aanbidding van de valse goden die ze had veroverd over te nemen; zodat ze door haar eigen daad de erfgename en opvolger werd van alle Babylonische afgoderij, en van alles wat daarin werd geïntroduceerd door de directe opvolgers van Babylon, en bijgevolg van alle afgoderij van de aarde." Rome, of "mystiek Babylon," is "die grote stad die heerst over de koningen van de aarde" [Op 17:18 ].
de Griekse vorm van BABEL; Semitische vorm Babilu, wat betekent "De Poort van God." In de Assyrische tabletten betekent het "De stad van de verspreiding van de stammen." De monumentale lijst van zijn koningen gaat terug tot 2300 v.Chr. en omvat Khammurabi, of Amrafel (zie aldaar), de tijdgenoot van Abraham. Het stond aan de Eufraat, ongeveer 200 mijl boven de samenvloeiing met de Tigris, die door het midden stroomde en het in twee bijna gelijke delen verdeelde. De Elamieten vielen Chaldea binnen (d.w.z. Neder-Mesopotamië, of Sinear, en Opper-Mesopotamië, of Akkad, nu gecombineerd tot één) en hielden het onderworpen. Uiteindelijk bevrijdde Khammu-rabi het van het buitenlandse juk en stichtte het nieuwe rijk van Chaldea (zie aldaar), waarbij Babylon de hoofdstad van het verenigde koninkrijk werd. Deze stad groeide geleidelijk in omvang en grandeur, maar werd na verloop van tijd onderworpen aan Assyrië. Na de val van Ninevé (606 v.Chr.) wierp het het Assyrische juk af en werd het de hoofdstad van het groeiende Babylonische rijk. Onder Nebukadnezar werd het een van de meest schitterende steden van de oude wereld.
Na door verschillende wisselvalligheden te zijn gegaan, werd de stad bezet door Cyrus, "koning van Elam," 538 v.Chr., die een decreet uitvaardigde dat de Joden toestond naar hun eigen land terug te keren [Ezr 1:1 ]. Het hield toen op de hoofdstad van een rijk te zijn. Het werd keer op keer bezocht door vijandelijke legers, totdat alle inwoners uit hun huizen werden verdreven en de stad een complete woestenij werd, haar locatie zelfs vergeten door de mensheid.
Op de westelijke oever van de Eufraat, ongeveer 50 mijl ten zuiden van Bagdad, bevindt zich een reeks kunstmatige heuvels van enorme omvang. Dit zijn de ruïnes van deze ooit beroemde trotse stad. Deze ruïnes zijn voornamelijk:
(1) de grote heuvel genaamd Babil door de Arabieren. Dit was waarschijnlijk de beroemde Tempel van Belus, een piramide van ongeveer 480 voet hoog.
(2) De Kasr (d.w.z. "het paleis"). Dit was het grote paleis van Nebukadnezar. Het is bijna een vierkant, waarvan elke zijde ongeveer 700 voet lang is. Het kleine stadje Hillah, nabij de locatie van Babylon, is bijna volledig gebouwd van stenen afkomstig van deze enkele heuvel.
(3) Een hoge heuvel, op de top waarvan een modern graf staat genaamd Amran ibn-Ali. Dit is waarschijnlijk het oudste deel van de overblijfselen van de stad en vertegenwoordigt de ruïnes van de beroemde hangende tuinen, of misschien van een koninklijk paleis. De totale verwoesting van de stad die ooit "De glorie van koninkrijken" werd genoemd [Jes 13:19 ] werd voorspeld door de profeten [Jes 13:4 -22; Jer 25:12 ; Jer 50:2 ; Jer 50:3 ; Dan 2:31 -38].
Het Babylon vermeld in [1Pet 5:13 ] was niet Rome, zoals sommigen hebben gedacht, maar de letterlijke stad Babylon, die door veel Joden werd bewoond op het moment dat Petrus schreef.
In [Op 14:8 ; Op 16:19 ; Op 17:5 ] en [Op 18:2 ], wordt "Babylon" verondersteld Rome te betekenen, niet beschouwd als heidens, maar als de voortzetting van de oude macht in papale vorm. Rome, heidens en papal, wordt beschouwd als één macht. "Het letterlijke Babylon was de beginner en ondersteuner van tirannie en afgoderij... Deze stad en haar hele rijk werden ingenomen door de Perzen onder Cyrus; de Perzen werden onderworpen door de Macedoniërs, en de Macedoniërs door de Romeinen; zodat Rome de macht van het oude Babylon opvolgde. En het was haar methode om de aanbidding van de valse goden die ze had veroverd over te nemen; zodat ze door haar eigen daad de erfgename en opvolger werd van alle Babylonische afgoderij, en van alles wat daarin werd geïntroduceerd door de directe opvolgers van Babylon, en bijgevolg van alle afgoderij van de aarde." Rome, of "mystiek Babylon," is "die grote stad die heerst over de koningen van de aarde" [Op 17:18 ].
EBD - Easton's Bible Dictionary