Damascus
links
Street View
Kaart
informatie uit woordenboek
Damascus
activiteit, de oudste van de Oosterse steden; de hoofdstad van Syrië [Jes 7:8 ; Jes 17:3 ]; gelegen ongeveer 214 kilometer ten noorden van Jeruzalem. De moderne naam is Esh-Sham; dat wil zeggen "het Oosten."
De ligging van deze stad wordt beschouwd als de mooiste van heel West-Azië. Het wordt genoemd onder de veroveringen van de Egyptische koning Thotmes III (1500 v.Chr.) en in de Amarna-brieven (1400 v.Chr.).
Het wordt voor het eerst in de Schrift genoemd in verband met de overwinning van Abraham op de confederale koningen onder Kedorlaomer [Gn 14:15 ]. Het was de geboorteplaats van de rentmeester van Abraham [Gn 15:2 ]. Het wordt pas weer genoemd in de tijd van David, toen "de Syriërs van Damascus Hadadezer te hulp kwamen" (zie aldaar), [2Sa 8:5 ; 1Kr 18:5 ]. Tijdens de regering van Salomo werd Rezon leider van een bende die in opstand kwam tegen Hadadezer [1Kn 11:23 ], en ze vestigden zich in Damascus en maakten hun leider koning. Er was een lange oorlog, met wisselend succes, tussen de Israëlieten en de Syriërs, die in een latere periode bondgenoten van Israël werden tegen Juda [2Kn 15:37 ].
De Syriërs werden uiteindelijk onderworpen door de Assyriërs, de stad Damascus werd ingenomen en vernietigd, en de inwoners werden als gevangenen naar Assyrië gevoerd [2Kn 16:7 ]; vergelijk [Jes 7:8 ]. In dit geval werd de profetie vervuld [Jes 17:1 ; Am 1:4 ; Jer 49:24 ]. Het koninkrijk Syrië bleef een provincie van Assyrië tot de inname van Nineve door de Meden (625 v.Chr.), waarna het onder de veroveraars viel. Na verschillende wisselvalligheden werd Syrië binnengevallen door de Romeinen (64 v.Chr.), en Damascus werd de zetel van het bestuur van de provincie. In 37 n.Chr. werd Aretas, de koning van Arabië, meester van Damascus, nadat hij Herodes Antipas had teruggedreven.
Deze stad is gedenkwaardig als de plaats van Sauls bekering [Hd 9:1 -25]. De straat genaamd "Recht," waar Judas woonde, in wiens huis Saul werd gevonden door Ananias, staat bekend als Sultany, of "Koninginnestraat." Het is de belangrijkste straat van de stad. Paulus bezocht Damascus opnieuw bij zijn terugkeer uit Arabië [Gal 1:16 ; Gal 1:17 ]. Het christendom werd hier geplant als een centrum [Hd 9:20 ], vanwaar het zich verspreidde naar de omliggende regio's.
In 634 n.Chr. werd Damascus veroverd door de groeiende Mohammedaanse macht. In 1516 n.Chr. viel het onder de heerschappij van de Turken, de huidige heersers. Het is nu de grootste stad in Aziatisch Turkije. Het christendom heeft opnieuw een stevige basis binnen zijn muren gevonden.
activiteit, de oudste van de Oosterse steden; de hoofdstad van Syrië [Jes 7:8 ; Jes 17:3 ]; gelegen ongeveer 214 kilometer ten noorden van Jeruzalem. De moderne naam is Esh-Sham; dat wil zeggen "het Oosten."
De ligging van deze stad wordt beschouwd als de mooiste van heel West-Azië. Het wordt genoemd onder de veroveringen van de Egyptische koning Thotmes III (1500 v.Chr.) en in de Amarna-brieven (1400 v.Chr.).
Het wordt voor het eerst in de Schrift genoemd in verband met de overwinning van Abraham op de confederale koningen onder Kedorlaomer [Gn 14:15 ]. Het was de geboorteplaats van de rentmeester van Abraham [Gn 15:2 ]. Het wordt pas weer genoemd in de tijd van David, toen "de Syriërs van Damascus Hadadezer te hulp kwamen" (zie aldaar), [2Sa 8:5 ; 1Kr 18:5 ]. Tijdens de regering van Salomo werd Rezon leider van een bende die in opstand kwam tegen Hadadezer [1Kn 11:23 ], en ze vestigden zich in Damascus en maakten hun leider koning. Er was een lange oorlog, met wisselend succes, tussen de Israëlieten en de Syriërs, die in een latere periode bondgenoten van Israël werden tegen Juda [2Kn 15:37 ].
De Syriërs werden uiteindelijk onderworpen door de Assyriërs, de stad Damascus werd ingenomen en vernietigd, en de inwoners werden als gevangenen naar Assyrië gevoerd [2Kn 16:7 ]; vergelijk [Jes 7:8 ]. In dit geval werd de profetie vervuld [Jes 17:1 ; Am 1:4 ; Jer 49:24 ]. Het koninkrijk Syrië bleef een provincie van Assyrië tot de inname van Nineve door de Meden (625 v.Chr.), waarna het onder de veroveraars viel. Na verschillende wisselvalligheden werd Syrië binnengevallen door de Romeinen (64 v.Chr.), en Damascus werd de zetel van het bestuur van de provincie. In 37 n.Chr. werd Aretas, de koning van Arabië, meester van Damascus, nadat hij Herodes Antipas had teruggedreven.
Deze stad is gedenkwaardig als de plaats van Sauls bekering [Hd 9:1 -25]. De straat genaamd "Recht," waar Judas woonde, in wiens huis Saul werd gevonden door Ananias, staat bekend als Sultany, of "Koninginnestraat." Het is de belangrijkste straat van de stad. Paulus bezocht Damascus opnieuw bij zijn terugkeer uit Arabië [Gal 1:16 ; Gal 1:17 ]. Het christendom werd hier geplant als een centrum [Hd 9:20 ], vanwaar het zich verspreidde naar de omliggende regio's.
In 634 n.Chr. werd Damascus veroverd door de groeiende Mohammedaanse macht. In 1516 n.Chr. viel het onder de heerschappij van de Turken, de huidige heersers. Het is nu de grootste stad in Aziatisch Turkije. Het christendom heeft opnieuw een stevige basis binnen zijn muren gevonden.
EBD - Easton's Bible Dictionary