Olivierberg
links
Street View
foto's
video
Mt. of Olives Overview Tour
Kaart
informatie uit woordenboek
Olijfberg, Berg der
zo genoemd naar de olijfbomen waarmee de hellingen zijn bedekt, is een bergkam ten oosten van Jeruzalem [1Kn 11:7 ; Ez 11:23 ; Zach 14:4 ], waarvan het wordt gescheiden door de vallei van Kidron. Het wordt voor het eerst genoemd in verband met Davids vlucht uit Jeruzalem tijdens de opstand van Absalom [2Sam 15:30], en wordt slechts één keer opnieuw genoemd in het Oude Testament, in [Zach 14:4 ]. Het wordt echter vaak genoemd [1Kn 11:7 ; 2Kn 23:13 ; Neh 8:15 ; Ez 11:23 ].
Het wordt vaak genoemd in het Nieuwe Testament [Mt 21:1 ; 26:30], enz. Het draagt nu de naam Jebel et-Tur, d.w.z. "Berg van de Top"; soms ook wel Jebel ez-Zeitun genoemd, d.w.z. "Olijfberg." Het is ongeveer 200 voet boven het niveau van de stad. De weg van Jeruzalem naar Bethanië loopt zoals van oudsher over deze berg. Het was op deze berg dat Jezus stond toen hij weende over Jeruzalem. "Geen naam in de Schrift," zegt Dr. Porter, "roept associaties op die tegelijkertijd zo heilig en zo aangenaam zijn als die van Olijfberg. De 'berg' is zo nauw verbonden met het privé-, het devotionele leven van de Heiland, dat we erover lezen en ernaar kijken met gevoelens van diepste interesse en genegenheid. Hier zat hij vaak met zijn discipelen, hen vertellend over wonderlijke gebeurtenissen die nog moesten komen, over de verwoesting van de Heilige Stad; over het lijden, de vervolging en de uiteindelijke triomf van zijn volgelingen [Mt 24:1 enz.]. Hier gaf hij hen de mooie gelijkenissen van de tien maagden en de vijf talenten [Mt 25:1 enz.]; hier trok hij zich elke avond terug voor meditatie, gebed en rust van lichaam, wanneer hij vermoeid en gekweld was door de inspanningen en beproevingen van de dag [Lc 21:37 ]; en hier kwam hij op de nacht van zijn verraad om dat wonderlijke gebed uit te spreken, 'O mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze beker aan mij voorbijgaan: niettemin niet zoals ik wil, maar zoals Gij wilt' [Mt 26:39 ]. En toen de beker van Gods toorn gedronken was, en de dood en het graf overwonnen waren, leidde hij zijn discipelen opnieuw over de Olijfberg naar Bethanië, en na een afscheidszegen steeg hij ten hemel [Lc 24:50 ; 24:51; Hd 1:12 ]."
Deze berg, of liever bergketen, heeft vier toppen of pieken:
(1) de "Galilea" piek, zo genoemd naar een traditie dat de engelen hier stonden toen ze tot de discipelen spraken [Hd 1:11 ];
(2) de "Berg van de Hemelvaart," de veronderstelde plaats van dat evenement, dat echter waarschijnlijk ergens dichter bij Bethanië was [Lc 24:51 ; 24:52];
(3) de "Profeten," van de catacomben aan de zijkant, genaamd "de graven van de profeten;" en
(4) de "Berg van Verdorvenheid," zo genoemd vanwege de "hoogten" die daar door Salomo werden opgericht voor de afgodische aanbidding van zijn buitenlandse vrouwen [1Kn 11:7 ; 2Kn 23:13 ; Vulgaat, "Berg van Overtreding"].
zo genoemd naar de olijfbomen waarmee de hellingen zijn bedekt, is een bergkam ten oosten van Jeruzalem [1Kn 11:7 ; Ez 11:23 ; Zach 14:4 ], waarvan het wordt gescheiden door de vallei van Kidron. Het wordt voor het eerst genoemd in verband met Davids vlucht uit Jeruzalem tijdens de opstand van Absalom [2Sam 15:30], en wordt slechts één keer opnieuw genoemd in het Oude Testament, in [Zach 14:4 ]. Het wordt echter vaak genoemd [1Kn 11:7 ; 2Kn 23:13 ; Neh 8:15 ; Ez 11:23 ].
Het wordt vaak genoemd in het Nieuwe Testament [Mt 21:1 ; 26:30], enz. Het draagt nu de naam Jebel et-Tur, d.w.z. "Berg van de Top"; soms ook wel Jebel ez-Zeitun genoemd, d.w.z. "Olijfberg." Het is ongeveer 200 voet boven het niveau van de stad. De weg van Jeruzalem naar Bethanië loopt zoals van oudsher over deze berg. Het was op deze berg dat Jezus stond toen hij weende over Jeruzalem. "Geen naam in de Schrift," zegt Dr. Porter, "roept associaties op die tegelijkertijd zo heilig en zo aangenaam zijn als die van Olijfberg. De 'berg' is zo nauw verbonden met het privé-, het devotionele leven van de Heiland, dat we erover lezen en ernaar kijken met gevoelens van diepste interesse en genegenheid. Hier zat hij vaak met zijn discipelen, hen vertellend over wonderlijke gebeurtenissen die nog moesten komen, over de verwoesting van de Heilige Stad; over het lijden, de vervolging en de uiteindelijke triomf van zijn volgelingen [Mt 24:1 enz.]. Hier gaf hij hen de mooie gelijkenissen van de tien maagden en de vijf talenten [Mt 25:1 enz.]; hier trok hij zich elke avond terug voor meditatie, gebed en rust van lichaam, wanneer hij vermoeid en gekweld was door de inspanningen en beproevingen van de dag [Lc 21:37 ]; en hier kwam hij op de nacht van zijn verraad om dat wonderlijke gebed uit te spreken, 'O mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze beker aan mij voorbijgaan: niettemin niet zoals ik wil, maar zoals Gij wilt' [Mt 26:39 ]. En toen de beker van Gods toorn gedronken was, en de dood en het graf overwonnen waren, leidde hij zijn discipelen opnieuw over de Olijfberg naar Bethanië, en na een afscheidszegen steeg hij ten hemel [Lc 24:50 ; 24:51; Hd 1:12 ]."
Deze berg, of liever bergketen, heeft vier toppen of pieken:
(1) de "Galilea" piek, zo genoemd naar een traditie dat de engelen hier stonden toen ze tot de discipelen spraken [Hd 1:11 ];
(2) de "Berg van de Hemelvaart," de veronderstelde plaats van dat evenement, dat echter waarschijnlijk ergens dichter bij Bethanië was [Lc 24:51 ; 24:52];
(3) de "Profeten," van de catacomben aan de zijkant, genaamd "de graven van de profeten;" en
(4) de "Berg van Verdorvenheid," zo genoemd vanwege de "hoogten" die daar door Salomo werden opgericht voor de afgodische aanbidding van zijn buitenlandse vrouwen [1Kn 11:7 ; 2Kn 23:13 ; Vulgaat, "Berg van Overtreding"].
EBD - Easton's Bible Dictionary