Ga naar inhoud | Ga naar hoofdmenu | Ga naar het zoekpaneel

Rimmon 2

Beschrijving

Een stad in het zuidelijke deel van het grondgebied van de stam van Juda [Jz 15:32 ]; het werd toegewezen aan de stam van Simeon [Jz 19:7 ]. In het Oude Testament wordt deze stad altijd geassocieerd met de stad *Ain [1Kr 4:32 ]. Na de terugkeer uit de ballingschap verschijnt het alleen in de samengestelde naam En-remmon, d.w.z. Ain-Remmon, wat aangeeft dat beide plaatsen tot één zijn samengevoegd [Neh 11:29 ]. Het wordt vaak geïdentificeerd met de ruïnes van Ummer-Rumamim, ongeveer 14 km ten noorden van Beersheba.

Bijbels Woordenboek door Adolf Novotný

Street View

Kaart

informatie uit woordenboek

Rimmon

granaatappel.

(1.) Een man uit Beeroth (2Sam 4:2), een van de vier Gibeonitische steden. [Zie (Jz 9:17 )].

(2.) Een Syrisch afgodsbeeld, alleen genoemd in (2Kn 5:18 ).

(3.) Een van de "uiterste steden" van Juda, later gegeven aan Simeon (Jz 15:21 ; 15:32; 19:7; 1Kr 4:32 ). In [Jz 15:32 ] worden Ain en Rimmon afzonderlijk genoemd, maar in [Jz 19:7 ] en [1Kr 4:32 ] [vgl. [Neh 11:29 ]] moeten de twee woorden waarschijnlijk worden gecombineerd, als samen de naam vormend van één plaats, Ain-Rimmon = de bron van de granaatappel. Het is geïdentificeerd met Um er-Rumamin, ongeveer 13 mijl ten zuidwesten van Hebron.

(4.) "Rots van," waarheen de Benjaminieten vluchtten (Ri 20:45 ; 20:47; 21:13), en waar ze zich vier maanden handhaafden na de verschrikkelijke slag bij Gibea, waarin ze bijna werden uitgeroeid, slechts 600 overlevenden van ongeveer 27.000. Het is het huidige dorp Rummon, "op de rand van het heuvelgebied, met een steile afdaling naar de Jordaanvallei," verondersteld de locatie van Ai te zijn.

EBD - Easton's Bible Dictionary