De Herodiaanse toren die gedeeltelijk bewaard is gebleven in de Citadel van Jeruzalem is geïdentificeerd als de Phasaël-toren of de Hippicus-toren zoals beschreven door Josephus.[1][2]

De torens genaamd Phasaël, Hippicus en Mariamne bevonden zich in de noordwestelijke hoek van de zogenaamde Eerste Muur, de Hasmonese en Herodiaanse stadsmuur die de Westelijke Heuvel van Jeruzalem beschermde. Ze bevonden zich dicht bij waar de Jaffapoort vandaag de dag is en werden gebouwd door Herodes de Grote, tegelijkertijd met zijn direct aangrenzende koninklijk paleis. Deze torens beschermden de hoofdingang van de stad, evenals het paleis, en vormden een potentiële laatste toevluchtsoord voor de koning. Alle drie de torens zijn verdwenen, behalve de basis van de Hippicus (of Phasaël) Toren, waarop de huidige "Toren van David" rust.

De torens werden door Herodes vernoemd naar zijn broer Phasaël, zijn vriend en generaal Hippicus die in de strijd was gevallen, en zijn favoriete vrouw, Mariamne.