Tell el-Hesi (Hebreeuws: תל חסי), of Tell el-Hesy, is een archeologische vindplaats van 25 hectare in Israël. Het was de eerste grote site die in Palestina werd opgegraven, eerst door Flinders Petrie in 1890 en later door Frederick Jones Bliss in 1891 en 1892. Petrie identificeerde Tell el-Hesi als de Bijbelse locatie van Lachis, en Bliss accepteerde deze identificatie, maar deze wordt niet langer geaccepteerd. In 1924 stelde William F. Albright voor dat Tell el-Hesi het Bijbelse Eglon was, een identificatie die nog steeds werd geaccepteerd door Yohanan Aharoni in de jaren 1970.