Pompeii (/pɒmˈpeɪ(i)/, Latijn: [pɔmˈpei̯.iː]) was een oude stad gelegen in wat nu de gemeente Pompei is, nabij Napels in de regio Campanië in Italië. Pompeii, samen met Herculaneum en vele villa's in de omliggende gebieden (bijv. in Boscoreale, Stabiae), werd bedolven onder 4 tot 6 m (13 tot 20 ft) vulkanische as en puimsteen tijdens de uitbarsting van de Vesuvius in 79 AD. Largely preserved under the ash, de opgegraven stad bood een unieke momentopname van het Romeinse leven, bevroren op het moment dat het werd begraven,[1] hoewel veel van het gedetailleerde bewijs van het dagelijks leven van zijn inwoners verloren ging tijdens de opgravingen.[2] Het was een welvarende stad, met een bevolking van ca. 11.000 in 79 AD,[3] met veel mooie openbare gebouwen en luxueuze privéhuizen met weelderige decoraties, meubels en kunstwerken die de belangrijkste attracties waren voor de vroege opgravers. Organische resten, waaronder houten voorwerpen en menselijke lichamen, werden begraven in de as. Na verloop van tijd vergingen ze, waardoor holtes ontstonden die archeologen konden gebruiken als mallen om gipsafgietsels te maken van unieke, en vaak gruwelijke, figuren in hun laatste levensmomenten. De talrijke graffiti gegraveerd op de muren en in kamers bieden een schat aan voorbeelden van het grotendeels verloren Vulgar Latijn dat destijds in de volksmond werd gesproken, in contrast met de formele taal van de klassieke schrijvers. Pompeii is een UNESCO-werelderfgoedlocatie en is een van de meest populaire toeristische attracties in Italië, met ongeveer 2,5 miljoen bezoekers per jaar.[4] Na vele opgravingen vóór 1960 die het grootste deel van de stad blootlegden maar in verval achterlieten,[5] werden verdere grote opgravingen verboden of beperkt tot gerichte, geprioriteerde gebieden. In 2018 leidden deze tot nieuwe ontdekkingen in enkele voorheen onontdekte gebieden van de stad.[6][7][8][9] Wikipedia