De Kurkh Monolieten zijn twee Assyrische steles die een beschrijving bevatten van de regeringen van Ashurnasirpal II en zijn zoon Salmanasser III. De monolieten werden in 1861 ontdekt door de Britse archeoloog John George Taylor, die de Britse Consul-Generaal was in het Ottomaanse Eyalet van Koerdistan, in een stad genaamd Kurkh, dat nu bekend staat als Üçtepe, in het district Bismil, in de provincie Diyarbakir van Turkije. Beide steles werden in 1863 door Taylor aan het British Museum geschonken.

De monoliet van Salmanasser III bevat aan het einde een beschrijving van de Slag bij Qarqar. Deze beschrijving bevat de naam "A-ha-ab-bu Sir-ila-a-a" die algemeen wordt geaccepteerd als een verwijzing naar Achab, koning van Israël; hoewel dit de enige verwijzing naar de term "Israël" is in Assyrische en Babylonische verslagen, die meestal verwijzen naar het Noordelijke Koninkrijk als het "Huis van Omri" in verwijzing naar de regerende dynastie—een feit dat door sommige geleerden wordt aangehaald die de voorgestelde vertaling betwisten. Het is ook een van de vier bekende hedendaagse inscripties die de naam Israël bevatten, de andere zijn de Merenptah Stele, de Tel Dan Stele en de Mesha Stele.

Naast de Hebreeuwse Geschriften verschijnt Jehu in Assyrische documenten, met name op de Zwarte Obelisk, waar hij wordt afgebeeld terwijl hij de grond kust voor Salmanasser III en een geschenk aanbiedt (maddattu ša Ia-ú-a...kaspu mâdu "schatting van Jehu...veel zilver"). In de Assyrische documenten wordt hij eenvoudigweg "zoon van Omri" genoemd (Akkadisch: mār Ḫumri, mogelijk uitdrukkend dat hij de heerser was van "het Huis van Omri", een latere Assyrische aanduiding voor het Koninkrijk Israël). Deze schatting is gedateerd op 841 v.Chr. Het is de vroegst bewaarde afbeelding van een Israëliet.

Volgens de Obelisk verbrak Jehu zijn allianties met Fenicië en Juda, en werd hij onderworpen aan Assyrië.

Gedeelte van de Sennacherib-reliëf, dat gevangenen uit Juda toont die in gevangenschap worden geleid na de Belegering van Lachis in 701 v.Chr.

De Azeka-inscriptie is een tabletinscriptie uit de regeerperiode van Sanherib (regeerde van 705 tot 681 v.Chr.) die halverwege de negentiende eeuw werd ontdekt in de Bibliotheek van Assurbanipal. Het werd in 1974 door Nadav Na'aman geïdentificeerd als een enkele tablet.

Het beschrijft een Assyrische veldtocht door Sanherib tegen Hizkia, koning van Juda, inclusief de verovering van Azeka. Wikipedia