De Tel Dan Stele is een fragmentarische stele met een Kanaänitische inscriptie die dateert uit de 9e eeuw v.Chr. Het is opmerkelijk omdat het mogelijk de meest significante en misschien wel de enige extra-bijbelse archeologische verwijzing naar het huis van David is.

De Tel Dan Stele werd in 1993 ontdekt in Tel-Dan door Gila Cook, een lid van een archeologisch team onder leiding van Avraham Biran. De stukken werden gebruikt om een oude stenen muur te bouwen die tot in de moderne tijd bewaard is gebleven. De stele bevat verschillende regels Aramees, een taal die nauw verwant is aan het Hebreeuws en historisch gezien een gemeenschappelijke taal onder Joden was. De bewaard gebleven inscriptie vermeldt dat een individu Jehoram van Israël heeft gedood, de zoon van Achab en koning van het huis van David. Deze geschriften bevestigen passages uit de Bijbel, aangezien het Tweede Boek der Koningen vermeldt dat Jehoram, ook wel Joram, de zoon is van een Israëlische koning, Achab, bij zijn Fenicische vrouw, Izebel. Vanuit een Bijbels perspectief toegepast op de inscriptie, is de waarschijnlijke kandidaat voor het oprichten van de stele Hazaël, een Aramese koning (wiens taal dus Aramees zou zijn geweest) die wordt genoemd in het Tweede Boek der Koningen als degene die het land Israël heeft veroverd, hoewel hij niet in staat was Jeruzalem in te nemen. De stele is momenteel te zien in het Israel Museum en staat bekend als KAI 310.

Wikipedia