Judea (Romeinse provincie)
links
informatie uit woordenboek
Juda, Koninkrijk van
Toen de scheuring plaatsvond in Sichem, volgde aanvankelijk alleen de stam van Juda het huis van David. Maar al snel daarna sloot de stam van Benjamin zich aan bij de stam van Juda, en Jeruzalem werd de hoofdstad van het nieuwe koninkrijk (Jz 18:28 ), dat het koninkrijk van Juda werd genoemd. Het was erg klein van omvang, ongeveer zo groot als het Schotse graafschap Perth.
De eerste zestig jaar streefden de koningen van Juda ernaar hun gezag over het koninkrijk van de andere tien stammen te herstellen, zodat er een staat van voortdurende oorlog tussen hen was. De volgende tachtig jaar was er geen openlijke oorlog tussen hen. Meestal waren ze in vriendelijke alliantie en werkten ze samen tegen hun gemeenschappelijke vijanden, vooral tegen Damascus. Ongeveer anderhalve eeuw lang kende Juda een enigszins wisselvallig bestaan na de beëindiging van het koninkrijk Israël, tot de uiteindelijke ondergang bij de verwoesting van de tempel (588 v.Chr.) door Nebuzaradan, die kapitein was van de lijfwacht van Nebukadnezar [2Kn 25:8 -21].
Het koninkrijk behield een aparte bestaan gedurende driehonderdnegenentachtig jaar. Het besloeg een gebied van 3.435 vierkante mijlen. (Zie ISRAËL, KONINKRIJK VAN)
Toen de scheuring plaatsvond in Sichem, volgde aanvankelijk alleen de stam van Juda het huis van David. Maar al snel daarna sloot de stam van Benjamin zich aan bij de stam van Juda, en Jeruzalem werd de hoofdstad van het nieuwe koninkrijk (Jz 18:28 ), dat het koninkrijk van Juda werd genoemd. Het was erg klein van omvang, ongeveer zo groot als het Schotse graafschap Perth.
De eerste zestig jaar streefden de koningen van Juda ernaar hun gezag over het koninkrijk van de andere tien stammen te herstellen, zodat er een staat van voortdurende oorlog tussen hen was. De volgende tachtig jaar was er geen openlijke oorlog tussen hen. Meestal waren ze in vriendelijke alliantie en werkten ze samen tegen hun gemeenschappelijke vijanden, vooral tegen Damascus. Ongeveer anderhalve eeuw lang kende Juda een enigszins wisselvallig bestaan na de beëindiging van het koninkrijk Israël, tot de uiteindelijke ondergang bij de verwoesting van de tempel (588 v.Chr.) door Nebuzaradan, die kapitein was van de lijfwacht van Nebukadnezar [2Kn 25:8 -21].
Het koninkrijk behield een aparte bestaan gedurende driehonderdnegenentachtig jaar. Het besloeg een gebied van 3.435 vierkante mijlen. (Zie ISRAËL, KONINKRIJK VAN)
EBD - Easton's Bible Dictionary