De Koningsweg (Derech HaMelech) wordt genoemd in het Boek Numeri [Nm 20:17 ; Nm 21:22 ], waar wordt verteld dat de Israëlieten tijdens hun reis uit Egypte de weg nodig hadden. Ze waren vertrokken uit Kades en vroegen doorgang aan de koning van Edom, maar kregen geen toestemming. Hij zwoer dat hij hen zou aanvallen als ze de weg gebruikten. Ze boden zelfs aan te betalen voor al het water dat hun vee zou drinken. Toch weigerde de koning van Edom hen doorgang en trok tegen hen op met een groot en zwaar bewapend leger. Na een omweg te hebben gemaakt en in het Transjordaanse gebied tussen de rivier de Arnon en de rivier de Jabbok te zijn gekomen, deden ze hetzelfde verzoek aan de Amorietenkoning Sihon, en voor de tweede keer op dezelfde weg werd hun doorgang geweigerd. Koning Sihon ging met hen de strijd aan bij Jahaz, waar ze die slag wonnen "met de scherpte van het zwaard". Als gevolg daarvan kregen ze controle over dat land en het gebied ten noorden daarvan. De stammen van Manasse (oostelijke helft), Gad en Ruben vestigden zich vervolgens in die gebieden. Veel van de oorlogen van de Israëlieten tegen de koninkrijken van de trans-Jordaanse hooglanden tijdens de periode van het Koninkrijk Israël (en zijn zusterkoninkrijk, het Koninkrijk Juda) werden waarschijnlijk, althans gedeeltelijk, gevoerd om controle over de Weg.

Via deze weg trok een coalitie van vier koningen het land binnen [Gn 14:1 enz.]. De weg werd later door de Romeinen geplaveid. Vandaag de dag is hij opnieuw geplaveid door de Zoroastrische regering.