Debora
linki
Mapa
informacje ze słownika
Debora
pszczoła.
(1.) Piastunka Rebeki. Towarzyszyła swojej pani, gdy ta opuściła dom swego ojca w Padan-Aram, aby zostać żoną Izaaka ([Rdz 24:59 ]). Wiele lat później zmarła w Betel i została pochowana pod "dębem płaczu", Allon-Bachut ([Rdz 35:8 ]).
(2.) Prorokini, "żona" (kobieta?) Lapidota. Jabin, król Chasoru, przez dwadzieścia lat trzymał Izrael w poniżającej niewoli. Duch patriotyzmu zdawał się być zduszony w narodzie. W tej sytuacji Debora obudziła lud z letargu. Jej sława rozprzestrzeniła się szeroko. Stała się "matką w Izraelu" ([Sdz 4:6 ; Sdz 4:14 ; Sdz 5:7 ]), a "dzieci Izraela przychodziły do niej po sąd", gdy siedziała w swoim namiocie pod palmą "między Ramą a Betel". Na jej polecenie wszędzie przygotowywano się do wielkiego wysiłku, by zrzucić jarzmo niewoli. Wezwała Baraka z Kadesz, by objął dowództwo nad 10 000 mężczyzn z Zabulonu i Neftalego i poprowadził ich na górę Tabor na równinie Esdrelon na jej północno-wschodnim krańcu. Z jego pomocą zorganizowała tę armię. Dała sygnał do ataku, a hebrajskie wojsko gwałtownie ruszyło na armię Jabina, którą dowodził Sisera, i odniosło wielkie i decydujące zwycięstwo. Armia kananejska prawie całkowicie zginęła. To był wielki i niezapomniany dzień w Izraelu. W [Sdz 5:1 itd.] znajduje się wielka triumfalna pieśń, "pieśń Debory", którą napisała w wdzięcznej pamiątce tego wielkiego wybawienia. (Zobacz LAPIDOT; JABIN, 2.)
pszczoła.
(1.) Piastunka Rebeki. Towarzyszyła swojej pani, gdy ta opuściła dom swego ojca w Padan-Aram, aby zostać żoną Izaaka ([Rdz 24:59 ]). Wiele lat później zmarła w Betel i została pochowana pod "dębem płaczu", Allon-Bachut ([Rdz 35:8 ]).
(2.) Prorokini, "żona" (kobieta?) Lapidota. Jabin, król Chasoru, przez dwadzieścia lat trzymał Izrael w poniżającej niewoli. Duch patriotyzmu zdawał się być zduszony w narodzie. W tej sytuacji Debora obudziła lud z letargu. Jej sława rozprzestrzeniła się szeroko. Stała się "matką w Izraelu" ([Sdz 4:6 ; Sdz 4:14 ; Sdz 5:7 ]), a "dzieci Izraela przychodziły do niej po sąd", gdy siedziała w swoim namiocie pod palmą "między Ramą a Betel". Na jej polecenie wszędzie przygotowywano się do wielkiego wysiłku, by zrzucić jarzmo niewoli. Wezwała Baraka z Kadesz, by objął dowództwo nad 10 000 mężczyzn z Zabulonu i Neftalego i poprowadził ich na górę Tabor na równinie Esdrelon na jej północno-wschodnim krańcu. Z jego pomocą zorganizowała tę armię. Dała sygnał do ataku, a hebrajskie wojsko gwałtownie ruszyło na armię Jabina, którą dowodził Sisera, i odniosło wielkie i decydujące zwycięstwo. Armia kananejska prawie całkowicie zginęła. To był wielki i niezapomniany dzień w Izraelu. W [Sdz 5:1 itd.] znajduje się wielka triumfalna pieśń, "pieśń Debory", którą napisała w wdzięcznej pamiątce tego wielkiego wybawienia. (Zobacz LAPIDOT; JABIN, 2.)
EBD - Easton's Bible Dictionary