Judea
linki
Mapa
informacje ze słownika
Juda, Pokolenie
Juda i jego trzej pozostali przy życiu synowie udali się z Jakubem do Egiptu [Rdz 46:12 ; Wj 1:2 ]. W czasie Wyjścia, kiedy ponownie spotykamy się z rodem Judy, ich liczba wzrosła do 74 000 mężczyzn [Lb 1:26 ; Lb 1:27 ]. Ich liczba wzrosła na pustyni [Lb 26:22 ]. Kaleb, syn Jefunnego, reprezentował pokolenie jako jeden ze szpiegów [Lb 13:6 ; Lb 34:19 ]. To pokolenie maszerowało na czele po wschodniej stronie przybytku [Lb 2:3 -9; Lb 10:14 ], a jego sztandar, jak się przypuszcza, przedstawiał lwiątko. Pod wodzą Kaleba, w czasie wojen podboju, zdobyli tę część kraju, która później została im przydzielona jako dziedzictwo. Był to jedyny przypadek, w którym jakiekolwiek pokolenie miało w ten sposób określone dziedzictwo [Joz 14:6 -15; Joz 15:13 -19].
Dziedzictwo pokolenia Judy początkowo obejmowało jedną trzecią całego kraju na zachód od Jordanu, w sumie około 2 300 mil kwadratowych [Joz 15:1 i dalej]. Jednakże nastąpił drugi podział, kiedy Symeon otrzymał przydział, około 1 000 mil kwadratowych, z części Judy [Joz 19:9 ]. To, co pozostało Judzie, było nadal bardzo duże w porównaniu z dziedzictwem innych pokoleń. Granice terytorium są opisane w [Joz 15:20 -63].
To terytorium przydzielone Judzie zostało podzielone na cztery sekcje.
(1.) Południe (hebr. negeb), faliste pastwiska między wzgórzami a pustynią na południu [Joz 15:21 ]. Ten obszar pastwisk stał się sławny jako ulubione miejsce obozowania starych patriarchów.
(2.) "Dolina" [Joz 15:33 ] lub nizinny teren (hebr. shephelah), szeroki pas leżący między centralnymi wyżynami a Morzem Śródziemnym. Ten obszar był ogrodem, a także spichlerzem pokolenia.
(3.) "Kraj górzysty" lub góry Judy, podwyższony płaskowyż rozciągający się od południa Hebronu na północ do Jerozolimy. "Miasta i wsie były zazwyczaj usytuowane na szczytach wzgórz lub na skalistych stokach. Zasoby gleby były ogromne. Kraj był bogaty w zboże, wino, oliwę i owoce; a odważni pasterze byli w stanie prowadzić swoje stada daleko na sąsiednie równiny i przez góry." Liczba miast w tym rejonie wynosiła trzydzieści osiem [Joz 15:48 -60].
(4.) "Pustynia", zapadły obszar obok Morza Martwego [Joz 15:61 ], "średnio 10 mil szerokości, dziki, jałowy, niezamieszkany region, nadający się jedynie do skąpych pastwisk dla owiec i kóz oraz jako bezpieczne schronienie dla lampartów, niedźwiedzi, dzikich kóz i banitów" [1Sm 17:34 ; 1Sm 22:1 ; Mk 1:13 ]. Była podzielona na "pustynię En-gedi" [1Sm 24:1 ], "pustynię Judy" [Sdz 1:16 ; Mt 3:1 ], między pasmem górskim Hebronu a Morzem Martwym, "pustynię Maon" [1Sm 23:24 ]. Zawierała tylko sześć miast.
Dziewięć miast Judy zostało przydzielonych kapłanom [Joz 21:9 -19].
Juda i jego trzej pozostali przy życiu synowie udali się z Jakubem do Egiptu [Rdz 46:12 ; Wj 1:2 ]. W czasie Wyjścia, kiedy ponownie spotykamy się z rodem Judy, ich liczba wzrosła do 74 000 mężczyzn [Lb 1:26 ; Lb 1:27 ]. Ich liczba wzrosła na pustyni [Lb 26:22 ]. Kaleb, syn Jefunnego, reprezentował pokolenie jako jeden ze szpiegów [Lb 13:6 ; Lb 34:19 ]. To pokolenie maszerowało na czele po wschodniej stronie przybytku [Lb 2:3 -9; Lb 10:14 ], a jego sztandar, jak się przypuszcza, przedstawiał lwiątko. Pod wodzą Kaleba, w czasie wojen podboju, zdobyli tę część kraju, która później została im przydzielona jako dziedzictwo. Był to jedyny przypadek, w którym jakiekolwiek pokolenie miało w ten sposób określone dziedzictwo [Joz 14:6 -15; Joz 15:13 -19].
Dziedzictwo pokolenia Judy początkowo obejmowało jedną trzecią całego kraju na zachód od Jordanu, w sumie około 2 300 mil kwadratowych [Joz 15:1 i dalej]. Jednakże nastąpił drugi podział, kiedy Symeon otrzymał przydział, około 1 000 mil kwadratowych, z części Judy [Joz 19:9 ]. To, co pozostało Judzie, było nadal bardzo duże w porównaniu z dziedzictwem innych pokoleń. Granice terytorium są opisane w [Joz 15:20 -63].
To terytorium przydzielone Judzie zostało podzielone na cztery sekcje.
(1.) Południe (hebr. negeb), faliste pastwiska między wzgórzami a pustynią na południu [Joz 15:21 ]. Ten obszar pastwisk stał się sławny jako ulubione miejsce obozowania starych patriarchów.
(2.) "Dolina" [Joz 15:33 ] lub nizinny teren (hebr. shephelah), szeroki pas leżący między centralnymi wyżynami a Morzem Śródziemnym. Ten obszar był ogrodem, a także spichlerzem pokolenia.
(3.) "Kraj górzysty" lub góry Judy, podwyższony płaskowyż rozciągający się od południa Hebronu na północ do Jerozolimy. "Miasta i wsie były zazwyczaj usytuowane na szczytach wzgórz lub na skalistych stokach. Zasoby gleby były ogromne. Kraj był bogaty w zboże, wino, oliwę i owoce; a odważni pasterze byli w stanie prowadzić swoje stada daleko na sąsiednie równiny i przez góry." Liczba miast w tym rejonie wynosiła trzydzieści osiem [Joz 15:48 -60].
(4.) "Pustynia", zapadły obszar obok Morza Martwego [Joz 15:61 ], "średnio 10 mil szerokości, dziki, jałowy, niezamieszkany region, nadający się jedynie do skąpych pastwisk dla owiec i kóz oraz jako bezpieczne schronienie dla lampartów, niedźwiedzi, dzikich kóz i banitów" [1Sm 17:34 ; 1Sm 22:1 ; Mk 1:13 ]. Była podzielona na "pustynię En-gedi" [1Sm 24:1 ], "pustynię Judy" [Sdz 1:16 ; Mt 3:1 ], między pasmem górskim Hebronu a Morzem Martwym, "pustynię Maon" [1Sm 23:24 ]. Zawierała tylko sześć miast.
Dziewięć miast Judy zostało przydzielonych kapłanom [Joz 21:9 -19].
EBD - Easton's Bible Dictionary