ALMON-DIBLATAIM

al'-mon-dib-la-tha'-im (`almon dibhlathayim, "Almon podwójnego placka figowego"): Stacja na pustynnej wędrówce Izraelitów, położona w Moabie między Diban-gad a górami Abarim [Lb 33:46 -47]. Było to niedaleko końca czterdziestoletniej wędrówki. Nazwa prawdopodobnie została nadana, ponieważ lokalizacja przypominała dwie grudki prasowanych fig. W obu przypadkach słowo ma końcówkę biernika kierunku i powinno być właściwie odczytywane jako: "Almon w kierunku Diblataim." Prawdopodobnie było to to samo miejsce co Bet-diblataim z [Jr 48:22 ], wspomniane w proroctwie przeciwko Moabowi.