Cherub
Opis
ke'-rub (kerubh, Cheroub, Charoub): Miejsce w Babilonii, skąd ludzie, których genealogie popadły w zamieszanie, powrócili z wygnania [Ezd 2:59 ; Ne 7:61 ]; niezidentyfikowane. W 1 Ezdrasza 5:36 czytamy "Charaathalan prowadzący ich, oraz Allar," fraza, która wydaje się wynikać z pomyłki nazw w wyżej wymienionych fragmentach. [https://bibleatlas.org/cherub.htm]
Mapa
informacje ze słownika
Cherub
w liczbie mnogiej cherubim, nazwa pewnych symbolicznych postaci często wspominanych w Piśmie Świętym. Po raz pierwszy są wspomniane w związku z wygnaniem naszych pierwszych rodziców z Edenu [Rdz 3:24 ]. Nie ma żadnej wzmianki o ich kształcie lub formie. Następnie są wspomniane, gdy Mojżesz został wezwany do przygotowania wyposażenia dla przybytku [Wj 25:17 -20; Wj 26:1 ; Wj 26:31 ]. Bóg obiecał rozmawiać z Mojżeszem "spomiędzy cherubów" [Wj 25:22 ]. To wyrażenie było później używane do oznaczenia Boskiej siedziby i obecności [Lb 7:89 ; 1Sm 4:4 ; Iz 37:16 ; Ps 80:1 ; Ps 99:1 ]. W wizji Ezechiela [Ez 10:1 -20] pojawiają się jako żywe stworzenia wspierające tron Boga. Z opisu Ezechiela [Ez 1:1 itd.; Ez 10:1 itd.; Ez 41:18 ; Ez 41:19 ], wydają się być złożonymi postaciami, niepodobnymi do żadnego rzeczywistego obiektu w naturze; sztuczne obrazy posiadające cechy i właściwości kilku zwierząt. Dwa cheruby zostały umieszczone na przebłagalni arki; dwa o kolosalnych rozmiarach zacieniały ją w świątyni Salomona. Ezechiel [Ez 1:4 -14] mówi o czterech; a ta liczba "żywych stworzeń" jest wspomniana w [Ap 4:6 ]. Te na arce są nazywane "cherubami chwały" [Hbr 9:5 ], tj. Szechiny, lub obłoku chwały, ponieważ na nich spoczywała widzialna chwała Boga. Zostały umieszczone po jednym na każdym końcu przebłagalni, z rozpostartymi skrzydłami ku górze, a ich twarze były "zwrócone ku sobie i ku przebłagalni". Były namaszczone świętym olejem, podobnie jak sama arka i inne święte wyposażenie.
Cherubim były symboliczne. Miały na celu przedstawienie duchowych bytów w bezpośrednim kontakcie z Jehową. Niektórzy uważali je za symbol głównej władzy rządzącej, za pomocą której Bóg prowadzi swoje działania w opatrzności [Ps 18:10 ]. Inni interpretują je jako odnoszące się do odkupienia ludzi i symbolizujące wielkich władców lub ministrów kościoła. Istnieje wiele innych opinii na ich temat, które nie muszą być tutaj wymieniane. Ogólnie rzecz biorąc, wydaje się najbardziej satysfakcjonujące uznać, że interpretacja symbolu jest zmienna, podobnie jak sam symbol.
Ich zadanie polegało na:
(1) po wygnaniu naszych pierwszych rodziców z Edenu, zapobieganiu wszelkiemu dostępowi do drzewa życia; oraz
(2) tworzeniu tronu i rydwanu Jehowy w jego objawieniu się na ziemi. On mieszka pomiędzy i zasiada na cherubach [1Sm 4:4 ; Ps 80:1 ; Ez 1:26 ; Ez 1:28 ].
w liczbie mnogiej cherubim, nazwa pewnych symbolicznych postaci często wspominanych w Piśmie Świętym. Po raz pierwszy są wspomniane w związku z wygnaniem naszych pierwszych rodziców z Edenu [Rdz 3:24 ]. Nie ma żadnej wzmianki o ich kształcie lub formie. Następnie są wspomniane, gdy Mojżesz został wezwany do przygotowania wyposażenia dla przybytku [Wj 25:17 -20; Wj 26:1 ; Wj 26:31 ]. Bóg obiecał rozmawiać z Mojżeszem "spomiędzy cherubów" [Wj 25:22 ]. To wyrażenie było później używane do oznaczenia Boskiej siedziby i obecności [Lb 7:89 ; 1Sm 4:4 ; Iz 37:16 ; Ps 80:1 ; Ps 99:1 ]. W wizji Ezechiela [Ez 10:1 -20] pojawiają się jako żywe stworzenia wspierające tron Boga. Z opisu Ezechiela [Ez 1:1 itd.; Ez 10:1 itd.; Ez 41:18 ; Ez 41:19 ], wydają się być złożonymi postaciami, niepodobnymi do żadnego rzeczywistego obiektu w naturze; sztuczne obrazy posiadające cechy i właściwości kilku zwierząt. Dwa cheruby zostały umieszczone na przebłagalni arki; dwa o kolosalnych rozmiarach zacieniały ją w świątyni Salomona. Ezechiel [Ez 1:4 -14] mówi o czterech; a ta liczba "żywych stworzeń" jest wspomniana w [Ap 4:6 ]. Te na arce są nazywane "cherubami chwały" [Hbr 9:5 ], tj. Szechiny, lub obłoku chwały, ponieważ na nich spoczywała widzialna chwała Boga. Zostały umieszczone po jednym na każdym końcu przebłagalni, z rozpostartymi skrzydłami ku górze, a ich twarze były "zwrócone ku sobie i ku przebłagalni". Były namaszczone świętym olejem, podobnie jak sama arka i inne święte wyposażenie.
Cherubim były symboliczne. Miały na celu przedstawienie duchowych bytów w bezpośrednim kontakcie z Jehową. Niektórzy uważali je za symbol głównej władzy rządzącej, za pomocą której Bóg prowadzi swoje działania w opatrzności [Ps 18:10 ]. Inni interpretują je jako odnoszące się do odkupienia ludzi i symbolizujące wielkich władców lub ministrów kościoła. Istnieje wiele innych opinii na ich temat, które nie muszą być tutaj wymieniane. Ogólnie rzecz biorąc, wydaje się najbardziej satysfakcjonujące uznać, że interpretacja symbolu jest zmienna, podobnie jak sam symbol.
Ich zadanie polegało na:
(1) po wygnaniu naszych pierwszych rodziców z Edenu, zapobieganiu wszelkiemu dostępowi do drzewa życia; oraz
(2) tworzeniu tronu i rydwanu Jehowy w jego objawieniu się na ziemi. On mieszka pomiędzy i zasiada na cherubach [1Sm 4:4 ; Ps 80:1 ; Ez 1:26 ; Ez 1:28 ].
EBD - Easton's Bible Dictionary