KADESZ NAD ORONTES

o-ron'-tez (w tekście masoreckim 2 Samuela 24:6 , pod zniekształconą formą tachtim chodhshi, która powinna zostać poprawiona na podstawie Septuaginty (Luc.) na: eis ten genitive Chettieim Kades, "do ziemi Chetytów aż do Kadesz," na 'erets ha-chittim qadheshah. Ewald i inni, ustalając północną idealną granicę Izraela przy źródłach Jordanu, czytaliby "Hermon" zamiast chodhshi, ale przypuszczenia Theniusa i Hitziga o odniesieniu do północnego Kadeszu są w pełni potwierdzone przez podane czytanie): Kadesz był południową stolicą Chetytów i znajdował się na górnych wodach Orontesu, 80 mil na północ od Damaszku. Obecnie jest reprezentowany przez dużą mogiłę 5 mil na południe od tego, co do średniowiecza nazywano Jeziorem Kadesz, a teraz Jeziorem Homs. Tutaj Totmes III z Egiptu (działał około 1650 p.n.e.), po bitwie pod Megiddo, spotkał się i przyjął zakładników od Asyryjczyków, a tutaj również Ramzes II pokonał Hatesara, króla Chetytów (około 1320 p.n.e.), i zawarł z nim traktat, który został formalnie zapisany na srebrnym dysku. Incydenty bitwy są przedstawione na ścianach Ramesseum, a egipski epos opisuje bohaterskie czyny Ramzesa. Pod nazwą Kadytis jest wspomniany jako zdobyty przez faraona Necho (Herodot ii.159) w 609 p.n.e. W jedynym biblijnym odniesieniu [2 Sm 24:6 ], jest nazwany północną granicą spisu ludności przeprowadzonego przez Dawida.

ISBE