Przejdź do treści | Przejdź do głównego menu | Przejdź do panelu wyszukiwania

Mesza

Mapa

informacje ze słownika

Mesha

środkowy obszar, Wulgata, Messa.

(1.) Równina w tej części granic Arabii zamieszkanej przez potomków Joktana [Rdz 10:30 ].

(2.) Hebr. meysh'a, "wybawienie," najstarszy syn Kaleba [1Krn 2:42 ], i brat Jerachmeela.

(3.) Hebr. id, król Moabu, syn Kemosz-Gada, człowiek wielkiego bogactwa w stadach i trzodach [2Krl 3:4 ]. Po śmierci Achaba w Ramot-Gilead, Mesza zrzucił jarzmo Izraela; ale po wstąpieniu Jorama na tron Izraela, ten król szukał pomocy Jozafata w próbie ponownego podporządkowania Moabitów do ich dawnego stanu. Zjednoczone armie obu królów niespodziewanie napotkały armię Moabitów i łatwo nad nimi zwyciężyły. Cała ziemia została spustoszona przez zwycięskie armie, a Mesza szukał schronienia w swojej ostatniej twierdzy, Kir-chareszet (zob.). Zrozpaczony, wszedł na mur miasta i tam, na oczach sprzymierzonych armii, złożył swojego pierworodnego syna w ofierze Kemoszowi, bogu ognia Moabitów. Ten przerażający widok napełnił obserwatorów przerażeniem, i wycofali się przed oblężonym miastem, ponownie przekraczając Jordan obładowani łupem [2Krl 3:25 -27].

Wyczyny Meszyzapisane w fenickiej inskrypcji na bloku czarnego bazaltu znalezionym w Dibon, w Moabie, zwykle nazywanym "kamieniem Moabitów" (zob.).

EBD - Easton's Bible Dictionary