Nebo — ogłaszający; prorok. (1.) Bóg chaldejski, którego kult został wprowadzony do Asyrii przez Pula (Iz 46:1 ; Jr 48:1 ). Temu bożkowi poświęcona była wielka świątynia, której ruiny są nadal widoczne w Birs Nimrud. Posąg Nebo znaleziony w Kalchu, gdzie został postawiony przez Pula, króla Asyrii, znajduje się obecnie w British Museum.

(2.) Góra w ziemi Moabu, z której Mojżesz po raz pierwszy i ostatni spojrzał na Ziemię Obiecaną [Pwt 32:49 ; Pwt 34:1 ]. Została zidentyfikowana jako Jebel Nebah, na wschodnim brzegu Morza Martwego, blisko jego północnego końca, około 5 mil na południowy zachód od Heszbonu. Była szczytem grzbietu Pisga (zob.), który był częścią pasma „gór Abarim.” Ma około 2 643 stóp wysokości, ale ze względu na swoje położenie oferuje widok na Zachodnią Palestynę. Tuż poniżej niej znajdują się równiny Moabu, gdzie Bileam, a później Mojżesz, widzieli rozłożone namioty Izraela.

(3.) Miasto na wschód od Jordanu, które zostało zajęte i odbudowane przez plemię Rubena [Lb 32:3 ,38; 1 Krn 5:8 ]. Znajdowało się około 8 mil na południe od Heszbonu.

(4.) „Dzieci Nebo” [Ezd 2:29 ; Neh 7:33] należały do tych, którzy powrócili z Babilonu. Było to miasto w Benjaminie, prawdopodobnie współczesne Beit Nubah, około 7 mil na północny zachód od Hebronu.

EBD