Podróż Dwunastu Szpiegów w Księdze Wyjścia W Księdze Wyjścia, Bóg nakazał Mojżeszowi, aby wysłał dwunastu szpiegów do ziemi Kanaan, aby zbadali ziemię, którą Izraelici mieli odziedziczyć. Każdy z szpiegów pochodził z jednego z dwunastu plemion Izraela. Ich zadaniem było zbadanie ziemi, jej mieszkańców, miast oraz zasobów naturalnych. Po czterdziestu dniach szpiedzy wrócili z raportem. Przynieśli ze sobą owoce ziemi, w tym wielką kiść winogron, którą musieli nieść na drągu między dwoma mężczyznami. Raport szpiegów był mieszany: ziemia była rzeczywiście żyzna i obfitująca w zasoby, jednak jej mieszkańcy byli potężni, a miasta dobrze ufortyfikowane. Dziesięciu z dwunastu szpiegów zniechęciło lud, mówiąc, że nie są w stanie pokonać mieszkańców Kanaanu. Tylko Jozue i Kaleb, dwaj pozostali szpiedzy, wierzyli, że z pomocą Boga Izraelici mogą zdobyć ziemię. Ich wiara jednak nie wystarczyła, by przekonać resztę ludu, co doprowadziło do buntu i ostatecznie do tego, że pokolenie to nie weszło do Ziemi Obiecanej. Ta historia jest przypomnieniem o znaczeniu wiary i zaufania do Boga, nawet w obliczu pozornie nieprzezwyciężonych przeszkód.