Przejdź do treści | Przejdź do głównego menu | Przejdź do panelu wyszukiwania

Elam

Mapa

informacje ze słownika

Elam

wyżyna, syn Sema [Rdz 10:22 ], oraz nazwa kraju zamieszkanego przez jego potomków [Rdz 14:1 ; Rdz 14:9 ; Iz 11:11 ; Iz 21:2 ] itp., leżącego na wschód od Babilonii i rozciągającego się do wybrzeża Morza Śródziemnego, na odległość około 1000 mil w linii prostej. Nazwa Elam jest asyryjskim słowem oznaczającym "wysoki".

"Mieszkańcy Elamu, czyli 'Wyżyn', na wschód od Babilonu, byli nazywani Elamitami. Byli podzieleni na kilka gałęzi, mówiących różnymi dialektami tego samego języka aglutynacyjnego. Rasa, do której należeli, była brachycefaliczna, czyli krótko-głowa, podobnie jak pre-semickie Sumerowie z Babilonii.

"Najwcześniejsze królestwo Elamitów wydaje się być tym z Anzan, którego dokładne położenie jest niepewne; ale w czasach Abrahama Szuszan lub Susa wydaje się, że już stało się stolicą kraju. Babilonia była często najeżdżana przez królów Elamu, którzy czasami narzucali jej swoją zwierzchność (jak w przypadku Kedorlaomera, Kudur-Lagamar, czyli 'sługi bogini Lagamar' z tekstów klinowych).

"Późniejsi władcy asyryjscy przeprowadzili kilka kampanii przeciwko Elamowi, a ostatecznie Aszur-bani-pal (około 650 p.n.e.) zdołał podbić kraj, który został zniszczony ogniem i mieczem. Po upadku imperium asyryjskiego Elam przeszedł w ręce Persów" (A.H. Sayce).

Kraj ten był nazywany przez Greków Cissia lub Susiana.

EBD - Easton's Bible Dictionary