Masada (hebrejsky: מצדה‎ metsada, twierdza)[1] to starożytna fortyfikacja w Dystrykcie Południowym Izraela, położona na szczycie izolowanego skalnego płaskowyżu, podobnego do mesa. Znajduje się na wschodnim skraju Pustyni Judzkiej, z widokiem na Morze Martwe, 20 km na wschód od Aradu.

Herod Wielki zbudował dla siebie dwa pałace na górze i ufortyfikował Masadę między 37 a 31 rokiem p.n.e.

Według Józefa Flawiusza, oblężenie Masady przez wojska rzymskie w latach 73-74 n.e., pod koniec pierwszej wojny żydowsko-rzymskiej, zakończyło się masowym samobójstwem 960 rebeliantów sykaryjskich, którzy się tam ukrywali. 

Wikipedia