Stela z Tel Dan to fragmentaryczna stela zawierająca inskrypcję kananejską, która pochodzi z IX wieku p.n.e. Jest znana jako prawdopodobnie najważniejsze i być może jedyne pozabiblijne archeologiczne odniesienie do domu Dawida.

Stela z Tel Dan została odkryta w 1993 roku w Tel-Dan przez Gilę Cook, członka zespołu archeologicznego kierowanego przez Avrahama Birana. Jej fragmenty zostały użyte do budowy starożytnego kamiennego muru, który przetrwał do współczesnych czasów. Stela zawiera kilka linii po aramejsku, języku blisko spokrewnionym z hebrajskim i historycznie powszechnym wśród Żydów. Zachowana inskrypcja opisuje, że pewna osoba zabiła Jehorama z Izraela, syna Achaba i króla z domu Dawida. Te zapisy potwierdzają fragmenty z Biblii, ponieważ Druga Księga Królewska wspomina, że Jehoram, znany także jako Joram, jest synem izraelskiego króla Achaba i jego fenickiej żony, Jezebel. Z biblijnego punktu widzenia, prawdopodobnym autorem steli jest Hazael, król Aramejczyków (którego językiem byłby zatem aramejski), który jest wspomniany w Drugiej Księdze Królewskiej jako zdobywca Ziemi Izraela, choć nie udało mu się zdobyć Jerozolimy. Stela jest obecnie wystawiona w Muzeum Izraela i jest znana jako KAI 310.

Wikipedia