Gad
informacje ze słownika
Gad
szczęście; fortuna.
(1.) Siódmy syn Jakuba, zrodzony przez Zilpę, służącą Lei, oraz brat Asera [Rdz 30:11 -13; 46:16; 46:18]. W Biblii Gdańskiej w [Rdz 30:11 ] słowa "Przyszedł zastęp: i nazwała," itp., powinny być raczej przetłumaczone jako "W szczęściu [BW, 'Szczęśliwa']: i nazwała," itp., lub "Fortuna przyszła," itp.
Podczas marszu przez pustynię, pokolenie Gada miało swoje miejsce z Symeonem i Rubenem po południowej stronie przybytku [Lb 2:14 ]. Pokolenia Rubena i Gada przez całą swoją historię kontynuowały pasterskie zajęcia patriarchów [Lb 32:1 -5].
Część przydzielona pokoleniu Gada znajdowała się na wschód od Jordanu i obejmowała połowę Gileadu, regionu o wielkiej urodzajności i pięknie [Pwt 3:12 ], ograniczonego na wschodzie przez pustynię Arabską, na zachodzie przez Jordan [Joz 13:27 ], a na północy przez rzekę Jabbok. Obejmowała ona całą dolinę Jordanu aż do Morza Galilejskiego, gdzie zwężała się prawie do punktu.
To pokolenie było dzikie i wojownicze; byli to "mężowie silni, wojownicy, którzy umieli posługiwać się tarczą i puklerzem, twarze ich były jak twarze lwów, a szybcy byli jak sarny na górach" [1Krn 12:8 ; 5:19-22]. Barzillaj [2Sm 17:27 ] i Eliasz [1Krl 17:1 ] pochodzili z tego pokolenia. Zostało ono zabrane do niewoli w tym samym czasie co inne pokolenia królestwa północnego przez Tiglat-Pilesera [1Krn 5:26 ], a w czasach Jeremiasza [Jr 49:1 ] ich miasta były zamieszkiwane przez Ammonitów.
(2.) Prorok, który dołączył do Dawida w "twierdzy" i na którego radę opuścił ją, udając się do lasu Haret [1Krn 29:29 ; 2Krn 29:25 ; 1Sm 22:5 ]. Wiele lat później znajdujemy wzmiankę o nim w związku z karą nałożoną za spis ludności [2Sm 24:11 -19; 1Krn 21:9 -19]. Napisał księgę zatytułowaną "Dzieje Dawida" [1Krn 29:29 ] i pomagał w organizacji muzycznych służb "domu Bożego" [2Krn 29:25 ]. Nosił tytuł "widzącego króla" [2Sm 24:11 ; 24:13; 1Krn 21:9 ].
szczęście; fortuna.
(1.) Siódmy syn Jakuba, zrodzony przez Zilpę, służącą Lei, oraz brat Asera [Rdz 30:11 -13; 46:16; 46:18]. W Biblii Gdańskiej w [Rdz 30:11 ] słowa "Przyszedł zastęp: i nazwała," itp., powinny być raczej przetłumaczone jako "W szczęściu [BW, 'Szczęśliwa']: i nazwała," itp., lub "Fortuna przyszła," itp.
Podczas marszu przez pustynię, pokolenie Gada miało swoje miejsce z Symeonem i Rubenem po południowej stronie przybytku [Lb 2:14 ]. Pokolenia Rubena i Gada przez całą swoją historię kontynuowały pasterskie zajęcia patriarchów [Lb 32:1 -5].
Część przydzielona pokoleniu Gada znajdowała się na wschód od Jordanu i obejmowała połowę Gileadu, regionu o wielkiej urodzajności i pięknie [Pwt 3:12 ], ograniczonego na wschodzie przez pustynię Arabską, na zachodzie przez Jordan [Joz 13:27 ], a na północy przez rzekę Jabbok. Obejmowała ona całą dolinę Jordanu aż do Morza Galilejskiego, gdzie zwężała się prawie do punktu.
To pokolenie było dzikie i wojownicze; byli to "mężowie silni, wojownicy, którzy umieli posługiwać się tarczą i puklerzem, twarze ich były jak twarze lwów, a szybcy byli jak sarny na górach" [1Krn 12:8 ; 5:19-22]. Barzillaj [2Sm 17:27 ] i Eliasz [1Krl 17:1 ] pochodzili z tego pokolenia. Zostało ono zabrane do niewoli w tym samym czasie co inne pokolenia królestwa północnego przez Tiglat-Pilesera [1Krn 5:26 ], a w czasach Jeremiasza [Jr 49:1 ] ich miasta były zamieszkiwane przez Ammonitów.
(2.) Prorok, który dołączył do Dawida w "twierdzy" i na którego radę opuścił ją, udając się do lasu Haret [1Krn 29:29 ; 2Krn 29:25 ; 1Sm 22:5 ]. Wiele lat później znajdujemy wzmiankę o nim w związku z karą nałożoną za spis ludności [2Sm 24:11 -19; 1Krn 21:9 -19]. Napisał księgę zatytułowaną "Dzieje Dawida" [1Krn 29:29 ] i pomagał w organizacji muzycznych służb "domu Bożego" [2Krn 29:25 ]. Nosił tytuł "widzącego króla" [2Sm 24:11 ; 24:13; 1Krn 21:9 ].
EBD - Easton's Bible Dictionary