Širenje hrišćanstva od strane drugih pre Pavla Hrišćanstvo se počelo širiti i pre nego što je apostol Pavle postao ključna figura u njegovom širenju. Nakon Isusovog uskrsnuća, njegovi učenici, poznati kao apostoli, počeli su propovedati njegovu poruku najpre u Jerusalimu, a zatim i šire. U Delima apostolskim čitamo o Petru, koji je imao značajnu ulogu u ranim danima crkve. On je propovedao Jevrejima, ali i neznabošcima, kao što je bio slučaj sa Kornelijem, rimskim stotnikom [Del 10:1-48]. Filip, jedan od sedmorice izabranih da služi u crkvi, propovedao je u Samariji i imao je susret sa etiopskim dvoraninom, koga je krstio [Del 8:26-40]. Barnaba, koji je kasnije postao Pavlov saputnik, takođe je bio aktivan u širenju evanđelja. On je bio poslat u Antiohiju da pomogne u radu crkve, gde su učenici prvi put nazvani hrišćanima [Del 11:22-26]. Ovi rani vernici su igrali ključnu ulogu u širenju hrišćanstva, postavljajući temelje za Pavlovu misiju i dalji rast crkve.